حضور گزینشی زنان در ورزشگاه آزادی؛ نمایش یا آغاز یک تغییر
تغییر نظر مدیران درباره ادامه حضور زنان در ورزشگاه آزادی، پس از بازی دیشب (سه شنبه) مقابل بولیوی، این پرسش را به وجود آورده است که این حضور گزینشی رویکردی نمایشی داشت یا آغاز یک تغییر همیشگی بود.
به گزارش ایران اکونومیست؛ از آخرین حضور زنان ایرانی در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی زنده فوتبال، تا همین شب گذشته 13 سال گذشته بود.
نخستین حضور زنان ایرانی در ورزشگاه آزادی بعد از سال ها محرومیت، به مراسم استقبال از تیم ملی فوتبال ایران در سال 1376 برمی گردد. وقتی فوتبالیست های ایرانی توانسته بودند سهمیه حضور در جام جهانی 1998 فرانسه را کسب کنند و به ایران بازگشتند، ورزشگاه آزادی میزبان تمام زنان و مردانی شد که برای حمایت از ملی پوشان آمده بودند.
امسال هم بار دیگر ورزشگاه آزادی در 2 شب میزبان خانواده های ایرانی شد. مسابقات جام جهانی روسیه و بازی های تیم ملی که روی پرده بزرگ، نمایش داده می شد و زنان و مردان توانستند برای تماشای این بازی ها در کنار هم به ورزشگاه بروند.
اما در این سال ها تنها یک بار، حضور زنان همراه با برگزاری زنده بازی فوتبال همراه بود. بازی مقدماتی جام جهانی فوتبال بین تیم های ایران و بحرین در سال 2006 و تعداد زنان اندکی که توانستند به ورزشگاه بروند و از آن سال تا همین شب گذشته، 13 سال گذشت تا بار دیگر، سکوهای آزادی چهره زنان ایرانی را به خود ببیند.
حوالی ساعت 12 ظهر روز دوشنبه 24 مهر بود که خبری مبنی بر صدور مجوز شورای تامین برای حضور زنان در بازی دوستانه تیم های ملی فوتبال ایران و بولیوی منتشر شد. خبر به سرعت در شبکه های اجتماعی پیچید و قابل پیش بینی بود که ورزشگاه میهمانان ناخوانده زیادی خواهد داشت.
بعد گذشت چند ساعت مشخص شد که این حضور آزادانه نیست و تنها محدود به زنان خاصی می شود. به این معنی که قرار شد تعدادی از بازیکنان تیم های ملی فوتبال زنان در رده های سنی مختلف، اعضای کادر فنی و تعدادی از کارمندان فدراسیون فوتبال، زنانی باشند که در جایگاه تماشاگران می نشینند. این موضوع اما باعث نشد تا علاقه مندان به تماشای فوتبال در خانه بمانند.
از ساعت 16 تعدای از خانواده ها مقابل ورزشگاه رفتند و در انتظار موافقت مسئولان حراست، ساعت ها مقابل درها ماندند. در همین ساعات که این جمعیت منتظر رفتن داخل ورزشگاه بودند، اتوبوس هایی را می دیدند که همراه با مسافرین زن خود وارد آزادی می شود و این موضوعی بود که خشمشان را بیشتر می کرد.
سارا دختر 14 ساله ای که به همراه مادر و پدرش مقابل ورزشگاه آمده بود در این باره گفت: ظهر همه رسانه ها از این گفتند که دیگر مشکلی برای حضور وجود ندارد و من خبر را برای پدرم فرستادم. برای همین مقابل ورزشگاه حاضر شدیم ولی دیدیم که این طور نیست و به ما اجازه ورود ندادند و فقط برخی از زنان می توانند به داخل ورزشگاه بروند.
پدر سارا که مردی حدودا 40 ساله است در مقابل دخترش احساس شرمندگی می کند. او گفت: چهار ساعت ایستادیم و در تمام این چهار ساعت به دخترم گفتم نگران نباش. فکر نمی کردم این طور شرمنده اش شوم. خودم به عنوان یک مرد نمی توانم زن و دخترم را رها کنم و دوست دارم در کنار آن ها بازی تیم ملی کشورم را ببینم. کاش حداقل آن خبر را نمی دادند که این طور دختر من و خیلی دخترهای دیگر دلشکسته نشوند.
مریم هم مادر دیگری است که با دختر، پسر و خواهر زاده اش مقابل ورزشگاه آمده است. او از اینکه یک عده داخل رفتند و عده دیگری بیرون ماندند ناراحت است. مریم گفت: کاش فقط به ما بگویند چطور تصمیم می گیرند که یک نفر لایق داخل ورزشگاه رفتن است و دیگری نیست. با سه بچه آمدم و فکرش را هم نمی کردم کنارشان بایستم و ببینم که بقیه به راحتی به داخل می روند و این بچه ها باید بیرون بمانند. این طور رفتارها بیشتر بین مردم دو دستگی و ناراحتی ایجاد می کند. کل زنان حاضر جلوی ورزشگاه 30 نفر هم نمی شد و اتفاقی نمی افتاد اگر در را باز می کردند جز اینکه این بچه ها امشب با خاطره ای شیرین می خوابیدند.
در سمت دیگر ماجرا اما افرادی هستند که معتقدند این اقدام یک قدم رو به جلو محسوب می شود. چرا که بعد از سال ها، سد غیر قابل شکست ورزشگاه آزادی یک ترک برداشت و حداقل تعدادی زن توانستند تماشاگر بازی تیم ملی فوتبال باشند. این افراد معتقدند همین مسیر در ادامه می تواند به باز شدن همیشگی این درها منجر شود.
موضوعی که امروز باعث نگرانی فعالین این عرصه و علاقه مندان به فوتبال می شود، اظهارات متناقض مسئولان است. شب گذشته غلامحسین زمان آبادی مشاور فرهنگی فدراسیون فوتبال از ادامه داشتن این مسیر خبر داد. زمان آبادی گفته بود: به احتمال فراوان در بازی پرسپولیس مقابل السد در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا هواداران زن همانند بازی مقابل بولیوی در ورزشگاه حاضر خواهند شد.
اما با گذشت کمتر از نصف روز، زمان آبادی حرفش را عوض کرد و گفت: مشکلاتی در ورزشگاه آزادی برای حضور بانوان وجود دارد که باید برطرف شود.
از بازی ایران برابر بولیوی به عنوان یک آزمون استفاده شد. در شرایطی که گفته می شود بازی ایران و بولیوی، آخرین فرصت فیفا به فدراسیون فوتبال ایران برای صدور اجازه حضور زنان در ورزشگاه بوده است، تغییر رویکرد مدیران فدراسیون باعث شده تا این دیدگاه که حضور گزینشی زنان در بازی شب گذشته یک استفاده ابزاری و نمایش برای جلوگیری از تعلیق بوده را قوت بخشد.
اگرچه از طرف دیگر بسیاری از افراد حاضر در بدنه تصمیم گیری فدراسیون می گویند برای همین حضور حداقلی تلاش یک ساله انجام شده و قرار است در بازی های ملی این روند ادامه پیدا کند.
باید همچون قبل منتظر ماند و دید تلاش زنان برای حضور آزادانه و بدون اعمال سلیقه مسئولان در ورزشگاه آزادی، چه زمانی و چگونه به نتیجه خواهد رسید.
نخستین حضور زنان ایرانی در ورزشگاه آزادی بعد از سال ها محرومیت، به مراسم استقبال از تیم ملی فوتبال ایران در سال 1376 برمی گردد. وقتی فوتبالیست های ایرانی توانسته بودند سهمیه حضور در جام جهانی 1998 فرانسه را کسب کنند و به ایران بازگشتند، ورزشگاه آزادی میزبان تمام زنان و مردانی شد که برای حمایت از ملی پوشان آمده بودند.
امسال هم بار دیگر ورزشگاه آزادی در 2 شب میزبان خانواده های ایرانی شد. مسابقات جام جهانی روسیه و بازی های تیم ملی که روی پرده بزرگ، نمایش داده می شد و زنان و مردان توانستند برای تماشای این بازی ها در کنار هم به ورزشگاه بروند.
اما در این سال ها تنها یک بار، حضور زنان همراه با برگزاری زنده بازی فوتبال همراه بود. بازی مقدماتی جام جهانی فوتبال بین تیم های ایران و بحرین در سال 2006 و تعداد زنان اندکی که توانستند به ورزشگاه بروند و از آن سال تا همین شب گذشته، 13 سال گذشت تا بار دیگر، سکوهای آزادی چهره زنان ایرانی را به خود ببیند.
حوالی ساعت 12 ظهر روز دوشنبه 24 مهر بود که خبری مبنی بر صدور مجوز شورای تامین برای حضور زنان در بازی دوستانه تیم های ملی فوتبال ایران و بولیوی منتشر شد. خبر به سرعت در شبکه های اجتماعی پیچید و قابل پیش بینی بود که ورزشگاه میهمانان ناخوانده زیادی خواهد داشت.
بعد گذشت چند ساعت مشخص شد که این حضور آزادانه نیست و تنها محدود به زنان خاصی می شود. به این معنی که قرار شد تعدادی از بازیکنان تیم های ملی فوتبال زنان در رده های سنی مختلف، اعضای کادر فنی و تعدادی از کارمندان فدراسیون فوتبال، زنانی باشند که در جایگاه تماشاگران می نشینند. این موضوع اما باعث نشد تا علاقه مندان به تماشای فوتبال در خانه بمانند.
از ساعت 16 تعدای از خانواده ها مقابل ورزشگاه رفتند و در انتظار موافقت مسئولان حراست، ساعت ها مقابل درها ماندند. در همین ساعات که این جمعیت منتظر رفتن داخل ورزشگاه بودند، اتوبوس هایی را می دیدند که همراه با مسافرین زن خود وارد آزادی می شود و این موضوعی بود که خشمشان را بیشتر می کرد.
سارا دختر 14 ساله ای که به همراه مادر و پدرش مقابل ورزشگاه آمده بود در این باره گفت: ظهر همه رسانه ها از این گفتند که دیگر مشکلی برای حضور وجود ندارد و من خبر را برای پدرم فرستادم. برای همین مقابل ورزشگاه حاضر شدیم ولی دیدیم که این طور نیست و به ما اجازه ورود ندادند و فقط برخی از زنان می توانند به داخل ورزشگاه بروند.
پدر سارا که مردی حدودا 40 ساله است در مقابل دخترش احساس شرمندگی می کند. او گفت: چهار ساعت ایستادیم و در تمام این چهار ساعت به دخترم گفتم نگران نباش. فکر نمی کردم این طور شرمنده اش شوم. خودم به عنوان یک مرد نمی توانم زن و دخترم را رها کنم و دوست دارم در کنار آن ها بازی تیم ملی کشورم را ببینم. کاش حداقل آن خبر را نمی دادند که این طور دختر من و خیلی دخترهای دیگر دلشکسته نشوند.
مریم هم مادر دیگری است که با دختر، پسر و خواهر زاده اش مقابل ورزشگاه آمده است. او از اینکه یک عده داخل رفتند و عده دیگری بیرون ماندند ناراحت است. مریم گفت: کاش فقط به ما بگویند چطور تصمیم می گیرند که یک نفر لایق داخل ورزشگاه رفتن است و دیگری نیست. با سه بچه آمدم و فکرش را هم نمی کردم کنارشان بایستم و ببینم که بقیه به راحتی به داخل می روند و این بچه ها باید بیرون بمانند. این طور رفتارها بیشتر بین مردم دو دستگی و ناراحتی ایجاد می کند. کل زنان حاضر جلوی ورزشگاه 30 نفر هم نمی شد و اتفاقی نمی افتاد اگر در را باز می کردند جز اینکه این بچه ها امشب با خاطره ای شیرین می خوابیدند.
در سمت دیگر ماجرا اما افرادی هستند که معتقدند این اقدام یک قدم رو به جلو محسوب می شود. چرا که بعد از سال ها، سد غیر قابل شکست ورزشگاه آزادی یک ترک برداشت و حداقل تعدادی زن توانستند تماشاگر بازی تیم ملی فوتبال باشند. این افراد معتقدند همین مسیر در ادامه می تواند به باز شدن همیشگی این درها منجر شود.
موضوعی که امروز باعث نگرانی فعالین این عرصه و علاقه مندان به فوتبال می شود، اظهارات متناقض مسئولان است. شب گذشته غلامحسین زمان آبادی مشاور فرهنگی فدراسیون فوتبال از ادامه داشتن این مسیر خبر داد. زمان آبادی گفته بود: به احتمال فراوان در بازی پرسپولیس مقابل السد در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا هواداران زن همانند بازی مقابل بولیوی در ورزشگاه حاضر خواهند شد.
اما با گذشت کمتر از نصف روز، زمان آبادی حرفش را عوض کرد و گفت: مشکلاتی در ورزشگاه آزادی برای حضور بانوان وجود دارد که باید برطرف شود.
از بازی ایران برابر بولیوی به عنوان یک آزمون استفاده شد. در شرایطی که گفته می شود بازی ایران و بولیوی، آخرین فرصت فیفا به فدراسیون فوتبال ایران برای صدور اجازه حضور زنان در ورزشگاه بوده است، تغییر رویکرد مدیران فدراسیون باعث شده تا این دیدگاه که حضور گزینشی زنان در بازی شب گذشته یک استفاده ابزاری و نمایش برای جلوگیری از تعلیق بوده را قوت بخشد.
اگرچه از طرف دیگر بسیاری از افراد حاضر در بدنه تصمیم گیری فدراسیون می گویند برای همین حضور حداقلی تلاش یک ساله انجام شده و قرار است در بازی های ملی این روند ادامه پیدا کند.
باید همچون قبل منتظر ماند و دید تلاش زنان برای حضور آزادانه و بدون اعمال سلیقه مسئولان در ورزشگاه آزادی، چه زمانی و چگونه به نتیجه خواهد رسید.
گزارش خطا
آخرین اخبار