نوسانات شدید ارز در یکی دو ماه اخیر، ورزش ایران را تحت تاثیر قرار داده و فوتبال به طور مشخص در معرض تاثیرات مستقیم این فعل و انفعالات است.
کد خبر: ۲۵۲۵۵۹
به گزارش ایران اکونومیست؛ نوسانات قیمت ارز در چند ماه گذشته زندگی ایرانیان را در تمام ابعاد تحت‌تاثیر قرار داده است. طبعا حوزه ورزش هم از این قاعده مستثنی نبوده و رشته‌های حرفه‌ای و قهرمانی با تمام وجود تاثیر این نوسان را احساس کرده‌اند. اگر این روند در چند ماه گذشته صعودی بوده و کار تامین دستمزد مربیان و ورزشکاران و مخارج اردوهای خارج از کشور به مرز «غیرممکن» رسیده بود، حالا درچند روز اخیر این روند کاهشی عجیب قیمت ارز است که همه معادلات را تغییر داده. حتما می‌دانید و نیازی به یادآوری نیست که در چند روز گذشته قیمت ارز به شدت کاهش پیدا کرده و شاید بهای دلار آمریکا نصف شده باشد. در حال‌حاضر آینده این بازار چندان مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد کاهش نسبی قیمت ارز باعث شده روزنه‌ای برای تنفس اهالی ورزش قهرمانی و به‌خصوص فوتبال فراهم شود. مساله فوتبال از آن جهت ویژه‌تر است که بیشتر از هر رشته دیگری مربی و بازیکن خارجی گران‌قیمت در آن حضور دارند؛ جماعتی که قراردادهای‌شان به دلار بسته شده و افزایش چهار برابری قیمت ارز طی چند ماه گذشته، عملا دستمزد آنها را هم چند برابر افزایش داده بود. حالا شاید موقعیتی فراهم شده باشد که بتوان دستمزد این بازیکنان و مربیان را البته نه به قیمت روز عقد قرارداد، بلکه با رقمی معقول‌تر فراهم کرد و جلوی ضرر را گرفت.
کی‌روش و برانکو در خطر جدی
شاید مهم‌ترین مساله ارزی فوتبال ایران در حال‌حاضر تمدید قرارداد کارلوس کی‌روش باشد؛ سرمربی پرتغالی تیم‌ملی که این بار تمدید قراردادش به‌خاطر نوسانات ارزی بیش از هر زمان دیگری طول کشید. در حال‌حاضر فدراسیون فوتبال تاکید دارد که قرارداد کی‌روش به‌طور رسمی تمدید شده؛ هرچند حتی یک فریم عکس هم از مراسم امضای اوراق منتشر نشده است. به هر حال چه تفاهم دو طرف کتبی شده باشد و چه نه، همه می‌دانیم که دوام این توافق بیشتر از هر چیز دیگری مشروط به توانایی فدراسیون در تامین دستمزد کی‌روش است که اتفاقا اصلا هم پول کمی نمی‌گیرد. مرد پرتغالی چندی پیش در واکنش به نوسان قیمت ارز در ایران گفته بود: «بالا رفتن دلار مشکل تاج است و بالا رفتن رونالدو مشکل من؛ تاج اولی را حل کند، من هم دومی را حل می‌کنم.»
از سوی دیگر پرسپولیسی‌ها هم با برانکو همین مشکل را داشتند. سرمربی کروات سرخپوشان اگرچه کمتر ا کی‌روش حقوق می‌گیرد، اما به هر حال رقم قرارداد او هم آن‌قدر چشمگیر است که عمیقا تحت‌تاثیر نوسانات قیمت ارز قرار بگیرد. گواه این مساله هم اعتراف تلخ حمیدرضا گرشاسبی است در مورد اینکه برانکو، دستیارانش و بازیکنان خارجی پرسپولیس حدود پنج ماه است یک دلار هم دریافت نکرده‌اند.
همه در ایران برانکو را به تعامل و پرهیز از طرح انتقاد در رسانه‌ها می‌شناسند، اما سرمربی پرسپولیس هم پیش از سفر به قطر برای رویارویی با السد نتوانست ناراحتی‌اش را از این موضوع پنهان کند. برانکو گفت: «مقداری از فصل گذشته طلبکارم و از قرارداد امسالم هم یک ریال دریافت نکرده‌ام. طبق مفاد قراردادم همین فردا می‌توانم ایران را ترک کنم، اما این کار را انجام نمی‌دهم. البته صبر من هم اندازه‌ای دارد.» این شرایط حتی برای استقلالی‌ها هم که وینفرد شفر را در کنار بازیکنان گران‌قیمتی مثل نیومایر و الحاجی گرو در اختیار دارند صادق است و به این ترتیب روشن می‌شود که کاهش قیمت ارز چه فرصت فوق‌العاده‌ای برای پرداخت طلب خارجی‌ها و نگه داشتن آنها در ایران در اختیار فدراسیون و باشگاه‌های بزرگ کشور قرار می‌دهد.
دو آفت بزرگ
در عین حال اما، روند فعلی بازار هم برای مدیران فدراسیون و باشگاه‌ها با دو آفت جدی همراه است. نخست آنکه هر کدام از آنها که در ماه‌های گذشته به بازیکنان و مربیان خارجی پرداختی داشته است، الان متضرر شده. شما فرض کنید مدیران تیم‌ملی یا باشگاه‌های سرخابی مجبور شده باشند مثلا با ارز ۱۷هزار تومانی صدهزار دلار تهیه کنند و به خارجی‌های‌شان بپردازند؛ خب الان آنها طبعا متحمل ضرر بزرگی شده‌اند. همین حالا گفته می‌شود استقلالی‌ها به‌خاطر گرانی روزافزون قیمت ارز، دلارهای دریافتی‌شان بابت ترانسفر چند بازیکن و نیز پاداش صعود در لیگ قهرمانان آسیا را دپو کرده‌اند تا دستمزد خارجی‌های‌شان را بپردازند. در این شرایط آنها هم ضرر کرده‌اند، چون دلار ۱۷هزار تومانی تحویل گرفته‌اند و با ذخیره این ارز حالا شاهد سقوط ۳۰درصدی ارزش آن هستند! آفت دوم این شرایط هم آن است که بازار ارز در شرایط کاهشی هم به اندازه وضع افزایشی غیرقابل اعتماد است. به فرض که امروز مدیران فدراسیون یا پرسپولیس و استقلال با خوشحالی دلار ۱۲ هزار تومانی تهیه کردند و دستمزد مربیان‌شان را دادند، از کجا معلوم که قیمت دلار بعدا به هشت هزار تومان تنزل پیدا نکند؟
