به گزارش ایران اکونومیست، دکتر سعید میرترابی افزود: فضای بین‌المللی که اکنون ایران در آن قرار دارد به این شکل است که یک توافق چندجانبه صورت گرفته و فقط یکی از طرف‌های این قرارداد از آن خارج شده است.
وی افزود: آمریکا اگرچه یکی از طرف‌های موثری است که خروجش از برجام بسیار به چشم آمده اما در هر حال این یک قرارداد چندجانبه است و پس از خروج ایالات متحده، طرف‌های دیگر اقدمات اولیه را برای کمک به ادامه تجارت ایران و فروش نفت به منظور جلوگیری از بروز مشکلات انجام داده‌اند.
این عضو هیئت علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی در خصوص طرح مفاهیمی چون «نفت در برابر غذا» به خصوص پس از آغاز تحریم‌های ماه نوامبر که آمریکا وعده داده برای فشار بیشتر بر ایران اعمال خواهد کرد، گفت: برنامه و ساز و کار «نفت در برابر غذا» تجربه‌ای است که برای عراق در دوره صدام و پس از تهاجم این کشور به کویت اجرا شد؛ در آن زمان عراق به عنوان یک کشور متجاوز، تحت تأثیر قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفت و قالب نفت در برابر غذا علیه این کشور اجرا شد. البته در همان دوره، عراق به طور کامل تحت تأثیر این برنامه قرار نگرفت و بخشی از نفت خود را به صورت قاچاق می‌فروخت.
وی خاطرنشان کرد: مشخصه بارز برنامه نفت در برابر غذا اجماع جهانی بود که علیه صدام شکل گرفته بود و این فرمول بر همین اساس در برابر عراق به کار گرفته شد.
این کارشناس مسائل انرژی تصریح کرد: با توجه به تجربه عراق، می‌توان گفت که ایران به هیچ وجه در چنین چهارچوبی قرار ندارد و طرح چنین الگویی برای ایران مناسب نیست چون در حال حاضر ایران در جامعه جهانی به عنوان یک کشور محکوم مطرح نیست که اجماعی هم علیه آن شکل گرفته باشد. هیچ شباهتی بین تجربه «نفت در برابر غذا» در عراق و احتمال اعمال آن برای ایران وجود نداشته و این فرمول برای ایران موضوعیت ندارد.
