به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیلی‌میل، چهار سال پیش، رقابتی برای ساخت جاده‌های آسفالت مجهز به پنل خورشیدی شکل گرفت و از آن زمان، این ایده در حال بررسی است.
نتایج بررسی‌های ابتدایی این طرح که به تازگی منتشر شده‌اند، کمی ناامیدکننده هستند زیرا نشان می‌دهند که نصب پنل خورشیدی زیر جاده، معایبی دارد.
از آنجا که این پنل، زاویه شیب مطلوبی ندارد، انرژی کمتری تولید می‌کند و به طرف سایه متمایل می‌شود. هنگامی که سایه، پنج درصد سطح پنل را بپوشاند، تولید انرژی پنل تا 50 درصد کاهش می‌یابد.
همچنین، ممکن است آلودگی و خاک، روی پنل‌ها را بپوشاند؛ در نتیجه، پنل‌ها به شیشه‌هایی ضخیم‌تر از شیشه پنل‌های عادی نیاز دارند تا بتوانند در برابر وزن خاک و آلودگی که موجب محدودیت در جذب نور است، مقاومت کنند.
از آنجا که پنل‌ها در معرض جریان هوا نیستند، بیش از یک پنل خورشیدی معمولی گرم می‌شوند. هر یک درجه سانتی‌گراد گرما، تا نیم درصد کارآیی انرژی را کاهش می‌دهد.
یکی از نخستین جاده‌های خورشیدی، در بخش "مورتانی-او-پرش" فرانسه ساخته شد. حداکثر قدرت این جاده که 420 کیلووات است و 2800 متر مربع را پوشش می‌دهد.
با اینکه انتظار می‌رفت نیروی تولیدی این جاده، روزانه 800 کیلووات بر ساعت باشد، برخی داده‌ها نشان می‌دهند این انرژی نزدیک به 409 کیلوات بر ساعت در روز بوده است. ضریب ظرفیت این جاده، تنها چهار درصد است.
در مقابل، نیروگاه خورشیدی "سستاس"(cestas) در بوردو فرانسه که پنل‌های آن، زاویه دقیقی در برابر خورشید دارند، حداکثر تا 300 هزار کیلووات بر ساعت قدرت دارد و ضریب ظرفیت آن، 14 درصد است.
در آمریکا، شرکتی موسوم به "سولار رودویز" (Solar Roadways)، یک بزرگراه هوشمند دارای پنل‌های خورشیدی ابداع کرده که به حسگر و لامپ‌های LED مجهز است و برای ذوب کردن برف در فصل زمستان، پدهای حرارتی دارد.
این شرکت آمریکایی، مصرف انرژی چراغ های LED جاده را 106 میلیون کیلووات ساعت و انرژی تولیدی را 415 میلیون کیلووات ساعت تخمین زده؛ در نتیجه بیش از 25 درصد انرژی مفید، به مصرف چراغ های LED می‌رسد.
با توجه به چنین نتایجی، ممکن است احداث جاده‌های خورشیدی، ایده خوبی نباشد.
مقاله این پژوهش، در مجله " The Conversation" به چاپ رسید.
