به گزارش ایران اکونومیست؛ دکتر ایمان شهابی قهفرخی، عضو هیأت علمی دانشگاه زنجان قیمت بالای مواد زیست تخریبپذیر و قابلیتهای پایینتر آنها نسبت به بستهبندیهای پلیمری را عامل اصلی عدم توسعه این نوع بستهبندیها دانست.
وی با اشاره به تحقیقات انجام شده در این زمینه افزود: در این طرح به منظور کاهش قابل توجه هزینه تولید مواد زیست تخریبپذیر، یک نانو کامپوزیت متشکل از نشاسته و نانوذرات دیاکسید تیتانیم تولید کردیم که نسبت به سایر مواد زیست تخریبپذیر ارزانتر و کاراتر است.
شهابی ادامه داد: در صورت تجاریسازی، قیمت هر کیلوگرم از این ماده بستهبندی تنها حدود 15 درصد نسبت به قیمت هر کیلوگرم نشاسته بیشتر خواهد بود. همچنین این بستهبندی در محیط و در معرض آفتاب بهسرعت تخریب میشود.
این محقق با بیان اینکه حضور نانو ذرات دیاکسید تیتانیم با خاصیت فتوکاتالیستی موجب میشود تا بستهبندی در ازای جذب نور خورشید تخریب شود، خاطر نشان کرد: همچنین حضور این نانوذرات در ساختار نانوکامپوزیت خاصیت اصلاحپذیری و ضدعفونی پذیری همزمان توسط نور فرابنفش را به ماده القا میکند.
عضو هیات علمی دانشگاه زنجان همچنین یادآور شد: این طرح جهت بررسی خصوصیات فیلم بستهبندی تولید شده از آزمونهای فیزیکی و شیمیایی متعددی نظیر آزمون محتوای رطوبت، جذب آب، انحلالپذیری در آب، زاویه تماس با آب و نفوذپذیری نسبت به بخارآب برای ارزیابی ماده بسته بندی استفاده شده است.
وی با اشاره به نتایج به دست آمده اظهار کرد: نتایج به دست آمده نشان میدهد حضور نانو ذرات دیاکسید تیتانیم در ساختار نشاسته موجب بهبود 15 درصدی خواص مکانیکی، افزایش 20 درصدی سرعت تخریب پذیری و کاهش 25 درصدی نفوذپذیری فیلم نسبت به بخارآب در مقایسه با نشاسته خالص شده است.
این طرح از سوی وحید گودرزی دانشآموخته مقطع کارشناسی ارشد و دکتر ایمان شهابی قهفرخی عضو هیأت علمی دانشگاه زنجان اجرایی شده و نتایج این تحقیقات در مجله International journal of biological macromolecules با ضریب تأثیر 3.909 به چاپ رسیده است.