به گزارش ایران اکونومیست، پرهام پارسانژاد عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران درباره نکاتی که والدین برای خرید کیف دانش‌آموزان باید به آنها توجه کنند، اظهار کرد: کیف دانش‌آموزان باید به صورت کوله‌پشتی بوده و ۲ بند داشته باشد؛ قرارگرفتن ۲ بند کوله‌پشتی روی شانه‌ها وزن کیف را به صورت مساوی بر ۲ طرف بدن تقسیم و این قرینگی در اعمال نیروی وزن کوله‌پشتی از وارد شدن آسیب به ستون فقرات، شانه و مچ دست دانش‌آموز جلوگیری می‌کند.
وزن کوله‌پشتی چقدر باید باشد؟
وی درباره مناسب‌ترین وزن کوله‌پشتی بیان کرد: وزن کیف و محتویات درون آن باید بین ۱۲ تا ۱۵ درصد وزن بدن باشد؛ سنگین بودن کوله‌پشتی بدن را به سمت عقب می‌کشاند، بنابراین دانش آموز برای جلوگیری از عقب رفتن بدن، به جلو خم می‌شود؛ این خم شدن به جلو در طولانی مدت افزایش قوس پشتی، ضعف عضلات پشت ستون فقرات، کوتاهی عضلات سینه‌ای و شکمی و بر هم خوردن توازن ماهیچه‌های جلو و پشت بدن را به همراه دارد.
این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران افزود: دانش‌آموزان نباید کوله پشتی‌هایشان را روی یک شانه بیندازند یا با یک دست آن را حمل کنند.
انحراف جانبی ستون فقرات؛ ارمغان تلخ حمل یک طرفه کیف
پارسانژاد تاکید کرد: حمل یک طرفه کیف انحراف جانبی ستون فقرات را به دنبال دارد، بنابراین افراد تا قبل از سن بلوغ برای درمان این عارضه باید از کمربند‌های فلزی اصلاح کننده استفاده کنند همچنین برای ایجاد و تقویت تعادل عضلانی و جلوگیری از افزایش زاویه انحراف ستون فقرات انجام فیزیوتراپی ضروری است.
وی تصریح کرد: سنگین بودن کوله پشتی علاوه بر انحراف جانبی ستون فقرات تعادل دانش آموز را هنگام راه رفتن، بالا و پایین رفتن از پله‌ها و سوار و پیاده شدن از سرویس مدارس به هم می‌زند و سبب زمین خوردن آنها می‌شود؛ همچنین این بی‌تعادلی نبود کنترل مناسب بر روی مفاصل را به همراه دارد بنابراین در این موارد احتمال بروز پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی عضلانی و تاندونی بیشتر می‌شود.
این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران درباره ابعاد کوله‌پشتی گفت: لبه بالایی کوله‌پشتی نباید از سطح شانه‌ها بالاتر قرار بگیرد و لبه پایینی آن هم باید کمی بالاتر از قوس کمر باشد؛ حجم بزرگ کیف هم می‌تواند تعادل دانش آموز را به هم بزند.
پارسانژاد اظهار کرد: بند‌های کوله پشتی باید ضخیم بوده و پدگذاری شده باشند تا به عضلات و تاندون‌های سر شانه آسیب وارد نشود؛ ضخامت این بند‌ها باید پنج سانتی‌متر باشد.
وی بیان کرد: بند‌های کوله‌پشتی باید قابل تنظیم باشند؛ روی سینه قرار بگیرند و به ناحیه زیر بغل فشار وارد نکنند؛ کوله پشتی باید علاوه بر بند‌های سرشانه یک بند کمری هم داشته باشد تا قسمت پایینی آن را روی بدن ثابت نگه دارد بنابراین در این صورت وزن کوله‌پشتی روی تمام سطح پشت دانش آموز توزیع می‌شود و کوله‌پشتی لق نمی‌زند.
این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران افزود: لایه پشتی کوله‌پشتی باید تهویه مناسبی داشته باشد تا موجب تعریق کمر نشود همچنین این لایه باید آنقدر محکم باشد تا اجسام نوک تیز مانند قیچی به پشت دانش آموز فرو نرود همچنین داخل کیف باید محفظه بندی شده باشد تا هر کدام از کتاب‌ها و لوازم در جای خود قرار بگیرند و هنگام راه رفتن و دویدن به طرفین پرتاب نشوند.
پارسانژاد یادآوری کرد: درد در ناحیه پشت گردن، شانه‌ها یا گزگز و مورمور دست‌ها و ضعف در بازو‌ها نشان‌دهنده غیر استاندارد بودن کیف دانش‌آموزان و فشار بند بر اعصاب زیر بغل کودکان است که باید اصلاح شود.
