به گزارش ایران اکونومیست، حمایت میرزاده سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، در پاسخ به این پرسش که چرا همواره وزرای آموزش و پرورش از سوی مجلس در معرض استیضاح قرار دارند و آیا این مسئله بر نحوه فعالیت آنها تاثیر منفی نمیگذارد؟ اظهار کرد: مجلس و نمایندگان به وظایف قانونی خود عمل میکنند و هیچ جای قانون نگفته است که چهار سال یکبار وظیفه خود را ایفا کنند و تک تک نمایندهها هر زمان احساس کنند نقش نظارتی خود را ایفا خواهند کرد اما فردی که حسابش پاک است نباید از محاسبه واهمه داشته باشد و حتی در صورت طرح استیضاح، این موضوع رای نمیآورد.
* تمام بدبختیها از لابی گریهاست
وی افزود: تک تک وزرا که به مجلس برای اخذ رای اعتماد می آیند شعارهایی را تحت عنوان برنامه مطرح میکنند درحقیقت یک اشکال کار در برنامه آنهاست و نباید ذهنیت خود را به عنوان برنامه ارائه دهند. برنامه آموزش و پرورش باید براساس اسناد بالادستی یعنی سند تحول و برنامه ششم توسعه تدوین شود همچنین برنامه باید عملیاتی باشد نه کلیاتی که مشخص نیست چند قرن دیگر اجرا خواهد شد. رای اعتماد به وزرا هم باید براساس توانمندی و برنامه آنها باشد نه لابی گری و صحبتهای خصوصی در دفتر وزیر، تمام بدبختیها از همین نقطه است و مشخص است که چنین وزیری سریع تغییر میکند.
سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در پاسخ به این پرسش که به نظر میرسد بیشتر از مسائل کارشناسی بحث سهم خواهیها در استیضاح وزرای آموزش و پرورش مطرح است و همین مسئله مانع از فعالیت آنها می شود به گونه ای که در کنار مشکلات مهمی همچون کمبود بودجه یا کمبود نیروی انسانی باید دائم پاسخگوی سوالات متعدد و تهدیدهای استیضاح باشند، بیان کرد: اگر برنامه پیشنهادی صحیح باشد قطعا وزیر میتواند آن را به خوبی عملیاتی کند و به صورت فصلی به نمایندهها گزارش دهد که این بخش از برنامهها را اجرا کردم و علت عدم بخش دیگر از برنامه ها نیز به دلیل کمبود بودجه یا عدم حمایت سایر بخشهاست. اگر وزیر اینگونه باشد قطعا بحث استیضاح مطرح نمیشود و اگر نماینده ای هم بخواهد به دلیل مسائل منطقه ای و جناحی بحث استیضاح را مطرح کند، مجلس به آن رای نمیدهد.
میرزاده ادامه داد: آموزش وپرورش با تمام خانوادهها در ارتباط است اما برخی تصمیمات بدون توجه به برنامههای پیشنهادی وزیر یا اسناد بالادستی اجرا میشود البته این سخنان من بدین معنا نیست که محورهای مطرح شده برای استیضاح آقای بطحایی صحیح است. قبول دارم که بسیاری از موارد مطرح شده جزو عناوین کلی است که برای تمام وزرا مطرح بوده است و حل آن نیز بر عهده یک وزیر نیست.
وی بیان کرد: اما طرف مقابل یعنی آموزش وپرورش هم برای تطابق اقدامات با اسناد بالادستی و برنامه پیشنهادی به مجلس دستش خالی است. اگر واقعا دلمان به حال آموزش وپرورش می سوزد برنامه های اجرا شده باید مبتنی بر پژوهش باشد نه یافته های ذهنی.البته می پذیریم که ساختار آموزش وپرورش هم مشکل دارد اما وزیر باید بتواند این ساختار را اصلاح کند در غیراینصورت برای چه پست وزارت را پذیرفته است.