به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از ام.آی.تی نیوز، پژوهشگران قصد دارند از پرتو باریک لیزر، برای ارتباط میان وسایل زیرآب استفاده کنند.
نزدیک به پنج سال پیش، ناسا و "آزمایشگاه لینکلن امآیتی"(MIT Lincoln Laboratory) هنگام "نمایش ارتباط لیزری"(LLCD)، برای انتقال دادههای یک ماهواره که بیش از 239 هزار مایل از زمین فاصله داشت، از پرتو لیزر استفاده کردند. اکنون، پژوهشگران آزمایشگاه لینکلن قصد دارند فناوری پرتو لیزری به کار رفته در پروژه LLCD را برای ارتباطات زیرآبی استفاده کنند.
"استفان کونراد"(Stephen Conrad)، از اعضای "گروه مهندسی سیستمهای خودکار و کنترلی" این آزمایشگاه گفت: هم در ارتباطات زیرآبی و هم پروژه LLCD، میتوانند از مزایای به کارگیری پرتوهای لیزری برای رساندن انرژی و ارتباطات سریع استفاده کنند.
در هر حال، ارتباطات لیزری زیرآبی، چالشهای مربوط به خود را دارد. در اقیانوس، جذب و پراکندگی میتوانند مانع پرتوهای لیزری شوند و این موضوع، هم مسافت طی شده توسط پرتو و هم میزان انتقال داده را محدود میکند.
این روش، برخلاف روش ارتباطی متداول زیرآبی عمل میکند که پرتو را در زاویه گستردهای انتقال میدهد اما میزان داده را محدود میکند. "اسکات همیلتون"(Scott Hamilton)، سرپرست "گروه فناوری ارتباطات نوری" آزمایشگاه لینکلن گفت: ما با به کارگیری موفقیتآمیز و ردیابی پرتوهای نور میان دو وسیله نقلیه متحرک، گام مهمی در اثبات کارآمد بودن این روش در ارتباط زیرآبی برداشتهایم که 10 هزار برابر کارآمدتر از دیگر روشهای جدید است.
بیشتر سیستمهای خودکار، برای موقعیتیابی و زمانبندی دادهها، بر استفاده از GPS مبتنی هستند اما از آنجا که سیگنالهای GPS، به سطح آب نفوذ نمیکنند، باید راههای دیگری برای به دست آوردن این دادههای مهم بیابند. "توماس هاو"(Thomas Howe)، از پژوهشگران این پروژه گفت: در ابزار زیرآبی، از سیستمهای هدایت داخلی پرهزینهای استفاده میشود که شتابسنج، چرخشنما و دادههای قطبنما را در بر دارند.
"نیکلاس هاردی"(Nicolas Hardy)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما در این روش، از یک آزمایش اسکن ارزیابی استفاده کردیم که به سرعت، پرتو را برای تشخیص، به ناحیه نامعلومی منتقل و آن را بر ردیاب ارتباطی متمرکز میکند.
در این آزمایش، دو وسیله نقلیه زیرآبی در استخر مورد بررسی قرار گرفتند و نهایتا، دو وسیله توانستند یکدیگر را در طول یک ثانیه، مکانیابی کنند.