قیمتهای نفت در سه ماهه دوم امسال به بالاترین حد در سه سال اخیر صعود کرد و به غول‌های نفتی که هزینه‌های عملیاتی خود را در دوران رکود کاهش دادند کمک کرد سودشان را دو یا سه برابر افزایش دهند.
کد خبر: ۲۳۸۴۲۴
به گزارش ایران اکونومیست؛ گزارش‌های مالی هفته گذشته تفاوت تعجب آور در عملکرد بزرگترین شرکتهای انرژی دنیا را نشان داد. بعضی از این شرکت‌ها با افزایش تولید همزمان با جهش قیمت نفت، با موفقیت از بدترین رکود یک نسل اخیر صنعت نفت خارج شدند اما بعضی دیگر به شدت زمین خوردند.
افزایش قیمت نفت به همه شرکت‌ها کمک کرد اما در میان آنها، شرکت BP با افزایش چهار برابری سود، پیشرو بود. شرکتهای نفتی در زمان رکود، به کاهش هزینه‌ها اقدام کرده و تا حدود زیادی همچنان هزینه‌هایشان را کنترل می‌کنند. این موضوع با افزایش قیمت نفت به آنها کمک کرد. بیشتر شرکتهای انرژی غیردولتی بزرگ دنیا پس از سال‌ها استقراض برای پرداخت سود سهامداران، به حد کافی نقدینگی تولید کردند تا سود سهام و سرمایه‌گذاری‌هایشان را پوشش دهند.
باب دادلی، مدیرعامل شرکت BP در مصاحبه با تلویزیون بلومبرگ گفت: ما طی هفت سال گذشته اوضاع خود را بهبود بخشیده و شرکت را سازماندهی مجدد کردیم.
برندگان و بازندگان
روشن است که هر شرکتی در این چرخه سرمایه گذاری در مقطع متفاوتی بوده و بازار متناسبا واکنش نشان داده است. توتال بهترین وقت شناسی را نشان داد و با افزایش پیش‌بینی تولید خود همزمان با افزایش قیمت، از سرمایه گذاری‌هایی که پیشتر انجام داده بود، سود برد.
شرکتهای رویال داچ شل و اکسون موبیل که مطابق با پیش‌بینی‌ها ظاهر نشدند، افت کردند اما سایر شرکت‌ها توانستند سرمایه گذاران را خوشنود کنند.
شرکت BP در افزایش تولید نتوانست با توتال برابری کند اما مدعی شد از قدرت مالی برای افزایش سود سهام و پیگیری رشد از طریق بزرگترین قرارداد چند دهه اخیرش برخوردار است.
سود شرکت شورون پایینتر از حد انتظار بازار بود اما این شرکت موفق شد با بازخرید سهام پس از سه سال وقفه، رضایت سهامداران را جلب کند. عملکرد مالی رویال داچ شل نیز مطابق با انتظارات نبود اما این شرکت روی پرداخت بدهی متمرکز شده که به معنای آغاز کندتر از حد انتظار خرید سهام است.
شرکت اکسون موبیل تقریبا از هر جهت سرمایه گذاران را ناراضی کرد. این شرکت با هزینه سنگین برای معکوس کردن روند تولید، در نقطه مقابل توتال قرار گرفت. جریان نقدینگی اکسون موبیل نیز سرمایه‌گذاری‌ها و سود سهام را پوشش نداد که به معنای عدم بازخرید سهام از سوی این شرکت است.
در شرایطی که هر بشکه نفت بالای ۷۰ دلار معامله می‌شود، سرمایه‌گذاران به دقت مراقب هر گونه نشانه ای از سوددهی هزینه‌های غول‌های نفتی هستند. با این حال نشانه‌هایی وجود دارد که حاکیست آنها ممکن است مجاب شده باشند که مخارج بالاتر را نادیده بگیرند.
این امر در واکنش بازار به تصمیم شرکت BP برای خرید عمده دارایی‌های نفتی شرکت "بی اچ پی بیلیتون" در آمریکا آشکار شد. سهام این شرکت در واکنش به اعلام خبر این قرارداد در ۲۷ ژوییه، ۲.۴ درصد سقوط کرد. با این حال، به گفته ایان دلفین، یک تحلیلگر بازار، درآمد مطلوب این شرکت قرارداد مذکور را توجیه کرد.
چهار سال از زمانی که ریزش قیمت نفت آغاز شد، گذشته است. نفت برنت از بالای ۱۰۰ دلار در هر بشکه در ژوئن سال ۲۰۱۴ به ۲۷ دلار در ژانویه سال ۲۰۱۶ سقوط کرد. بازار امروز به مدد رشد سریع تقاضا و کاهش عرضه از سوی کشورهای عضو اوپک، در وضعیت مطلوب‌تری بسر می‌برد. اما سرمایه گذارانی که در این دوران دشوار شرکتهای نفتی بزرگ را رها نکردند، چنان که باید سود قابل ملاحظه‌ای نبرده‌اند. قیمتهای سهام بهبود یافته، سود سهام حفظ شده یا افزایش یافته و بازخرید سهام در جریان است با این حال میانگین سود سهامداران چندان بالا نرفته و در برخی از موارد، پایینتر از میانگین بازار بوده است.
