به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از «شورای روابط خارجی آمریکا»، «باراک اوباما» رییس‌جمهوری آمریکا در حین مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری ایران که 24 خردادماه برگزار شد، دور جدیدی از تحریم‌ها علیه صنعت خودرو و همچنین «ریال» ایران تحمیل کرد و مقامات آمریکایی متعهد شدند که تحریم‌های ایران را تشدید کنند؛ مگر آنکه ایران موافقت کند از برنامه هسته‌ای خود کناره‌گیری کند. پس از پیروزی «حسن روحانی» در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، دولت آمریکا اعلام کرد که مشتاق است به مذاکرات با ایران بازگردد؛ اما این به این مفهوم نیست که دولت اوباما آمادگی دارد تا فشارها علیه دولت ایران را کاهش دهد. باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا در مصاحبه با برنامه «دوشنبه شب» شبکه «پی بی اس» اعلام کرد که انتخابات ایران نشان داد که مردم ایران می‌خواهند در یک مسیر متفاوت حرکت کنند؛ اما تحریم‌ها در نبود گام‌های چشمگیر که نشان دهد ایران به دنبال سلاح‌های هسته‌ای نیست، لغو نخواهد شد.
این نشریه آمریکایی ادامه داد که برخی پیروزی روحانی را نشانه این می‌دانند که بازیکنان قدرت در ایران به دنبال یافتن راهی برای کاهش تحریم‌ها هستند. توماس پیکرینگ، یکی از دیپلمات‌های آمریکایی که به دولت اوباما فشار می‌آورد تا درباره مذاکرات با ایران جدی‌تر باشد، می‌گوید که روحانی با توجه به سیاست‌های پیچیده ایران، باید خیلی محتاط باشد. وی تصریح کرد: واشنگتن به منظور فهم درست از نیات ایران مجبور خواهد بود، پیشنهاد بهتری به این کشور ارائه دهد. بر اساس این گزارش، در جدیدترین دور از گفت‌وگوهای ایران و 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین به‌علاوه آلمان) از ایران در گام اول خواسته شد تا اورانیوم با درصد غنای 20 را به حالت تعلیق درآورد و سایت فردو را تعطیل کند و پیشنهاد شد برخی محدودیت‌‌های تجارت ایران در زمینه فلزات قیمتی و محصولات پتروشیمی لغو شود.پیکرینگ این پیشنهادها را بسیار ناچیز دانست و گفت اگر تهران واقعا امتیازاتی می‌داد، اروپا می‌توانست تحریم انتقال از طریق بانک مرکزی ایران را به حالت تعلیق درآورد و واشنگتن نیز می‌توانست از مخالفت‌های خود درخصوص خط لوله گاز ایران و پاکستان صرف‌نظر کند. جیمز استینبرگ، معاون وزیر خارجه آمریکا در دوره اول ریاست‌جمهوری اوباما، در خصوص تلاش برای بازی با سیاست ایران هشدار داد: به جای آنکه تلاش کنید آینده را پیش‌بینی کنید، به دنبال تعیین راهبرد صحیح باشیم. برای بازی کردن خیلی دیر است.
