به گزارش ایران اکونومیست از شبکه تلویزیونی سی‌ان‌بی‌سی، الیزابت نخستین کار خود را در 7 سالگی آغاز کرده و تاکنون از فروش آثار هنری خود حدود 35 هزار دلار درآمد داشته است.
این دختربچه آمریکایی، با استفاده از شخصیت های زنده در پس‌زمینه‌های نقاشی‌های معروف تحسین شده توسط مونتی، دگا، رنوار و رامبرانت «نقاشی های زندگی» خود را خلق می کند.
او دلیل انتخاب نام «نقاشی های زندگی» برای آثارش را، تحرک سوژه های خود در نقاشی می داند و می گوید: شما می توانید حرکت کنید، و هنوز هم مانند یک نقاشی به اثر نگاه کنید، به همین دلیل آنها نقاشی های زندگی نامیده می شوند زیرا نقاشی ها قادر نیستند در اطراف حرکت کنند.
آنیسیمو کتابهای هنری را برای سرگرمی می خواند و شیوه کار خود را برگرفته از سنت اروپایی که در قرن نوزدهم در اروپا توسط سبک امپرسیونیسم محبوبیت داشت می داند که در آن سبک، بازیگران را به نمایشگران صحنه هایی از هنر، ادبیات و تاریخ تبدیل می کردند.
وی برای اینکه بتواند نقاشی های زنده اش را به فروش برساند، با دوربین از آنها عکس گرفته و سپس بر روی بوم ها و قاب های نقاشی چاپ می کند.
آنیسیمو، گاراژ والدینش را به استودیوی نقاشی تبدیل کرده است و کارهای خود را در گالری های هنری، جشنواره ها و رویدادهای خیریه برای جمع آوری کمک مالی نمایش می دهد.
تابلوی «دختری که یک سبد سیب را حمل می کند» نخستین نقاشی زندگی آنیسیمو بود که در سن 9 سالگی با قیمت بسیار بالایی فروخته شد.
وی درباره فروش اولین اثرش گفت: این نقاشی به من اطمینان داد که می توانم این کار را انجام دهم و بابت چیزی که واقعا دوستش دارم پول دریافت کنم.
نقاشی های زندگی او از 2500 تا پنج هزار دلار بسته به پیچیدگی پروژه و هزینه مواد، فروخته می شود.
این کودک که خود را یک هنرمند و کارآفرین می داند، به دنبال صرفه جویی در پولهایش هست تا بتواند در دانشگاه سوربن، مطالعات هنر بخواند.
وی مشتریانش را از طریق رسانه های اجتماعی جذب می کند و مدعی است که مردم از او می خواهند که خود و فرزندانشان سوژه های نقاشی هایش شوند.
این نقاش کوچک می گوید: «از شک و تردید دیگران برای رشد خود به عنوان یک هنرمند استفاده می کنم و قصد دارم توانایی ام را برای دیگران ثابت کنم و کاری را انجام دهم که حتی بهتر و بزرگتر از گذشته ام باشد؛ این سبک من است و هیچ چیز نمی تواند آن را تغییر دهد.»
