تصمیم ترامپ علیه برجام پرسش های بی پاسخ دارد

به گزارش ایران اکونومیست؛ در ادامه مطلب ال اکونومیستا آمده است: نخستین پرسش اینکه آنگونه که ترامپ می‌ گوید آیا با این تصمیم وی جهان امن تر می شود یا خاورمیانه را بی‌ ثبات تر و تلاش های آینده برای محدود کردن جنگ افزارهای اتمی‌ را سست می کند؟
دوم اینکه آیا تلاش های آمریکا با هدف وادار کردن شرکت های خارجی‌ برای دنباله روی از تحریم های ضدایرانی همانند لفاظی های جنگ طلبانه ترامپ تند خواهد بود؟
روزنامه اسپانیایی ادامه داده است: قطعا تحریم ها علیه ایران می‌ تواند یک اقدام توخالی باشند. همانطور که به تازگی یک سفیر قدیمی چین در ایران گفت «در بیش از یک سال گذشته، دیپلماسی ترامپ از پیمان تجارت آزاد آمریکای شمالی‌ (نفتا)، پیمان تجاری انجمن ترنس پاسیفیک، توافق آب و هوای پاریس تا مساله اتمی‌ شبه جزیره‌ کره و جنگ داخلی‌ سوریه را می‌ شود مانند یک رعد و برق بزرگ توصیف کرد که باران کمی‌ دارند.»
با این حال پاسخ به مساله جنگ و صلح ناممکن است. 15 سال هرج و مرج در خاورمیانه ناشی‌ از جنگ در عراق از سال 2003 این درس مسلم را به جهان آموخت که هیچکس در کاخ سفید، سیا، موساد یا سرویس های اطلاعاتی سعودی، چیزی از آنچه که می‌ تواند در منطقه رخ دهد، نمی‌ داند.
پاسخ دادن به پرسش تجاری نیز برای یک دلیل ساده دشوار است. دامنه واقعی‌ اعمال تحریم ها تا آخرین مراحل دوره مهلت شش ماهه ای که آمریکایی ها داده ا‌ند تا شرکت ها از ایران خارج شوند، روشن نخواهد بود.
ال اکونومیستا افزوده است: اما در نخستین مرحله رویارویی کنونی آمریکا و ایران، در نظر داشتن مساله دیگر اقتصادی هنوز مهم تر است، یعنی‌ اینکه آمریکا چه تحریم هایی‌ را بر روی نفت اعمال خواهد کرد؟
در نگاه نخست چنین می نماید که پاسخ بیش از حد آشکار است تا به خود زحمت دهیم و در مورد آن بحث کنیم، زیرا قطعا و همزمان با اینکه تحریم های نفتی ضدایرانی اثر گذار شود، قیمت بیشتر می شود، اما بازارهای مالی‌ یک عادت گمراه کننده دارند. پیش بینی‌ های سرمایه گذاران به عنوان امری کاملا واضح، اغلب اشتباه است و چشم اندازهای قیمت نفت هم به خاطر چند دلیل می‌ تواند یکی‌ از این موارد (اشتباه ها) باشد.
قیمت های نفت اکنون 70 درصد فراتر از سطح تابستان گذشته است و انتظار تحریم های آمریکا علیه ایران، عامل مهمی‌ در این افزایش بود. زیرا «خرید با شایعه و فروش با اخبار، اصل مقدس دلال بازی مالی‌ است.»
ال اکونومیستا ادامه داد: نفت برنت بشکه ای 78 دلار معامله می‌ شود. این قیمت هیچگاه از سال 2014 از 70 دلار بالاتر نرفته بود، هنگامی که افزایش تولید شیل آمریکا باعث فروپاشی قیمت ها شد. این در حالی‌ است که نفت خام برای تحویل در سال 2020 هنوز پایین تر از 70 دلار قیمت دارد. شرایطی که یک وضعیت بازار نامعمول به نام «عقب گرد عمیق» ایجاد می‌ کند و آخرین بار نیز پاییز 2014 دیده شد که بیشتر نشانه افت شدید قیمت ها است.
با گذر از شرایط سوداگرانه و در نظر داشتن مبانی تولید نفت، کاملا مشخص نیست تحریم ها به اندازه خواست آمریکا فروش ایران را کاهش دهد و بر تعادل جهانی‌ عرضه و تقاضا تاثیر بگذارد. صادرات این کشور پس از لغو تحریم ها از 1.5 میلیون بشکه در روز به 2.5 میلیون کنونی افزایش یافته است، بخش اعظمی از آن به چین، هند و ترکیه فروخته می شود که احتمالا تحریم های آمریکا را یا ندیده می‌ گیرند یا دور می‌ زنند و تنها بخش آسیب پذیر صادرات روزانه تنها 750 هزار بشکه به اتحادیه اروپا، کره جنوبی و ژاپن است.
اما اتحادیه اروپا وعده داده از تجارت خود با تهران حفاظت کند، حتی اگر ناممکن باشد. بیشتر محموله های نفت ایران که اکنون به اروپا، ژاپن یا دیگر متحدان آمریکا روانه می شود، بی شک به سوی کشورهایی مانند هند و چین سرازیر خواهد شد و نفت بیشتری از عربستان، عراق یا روسیه را برای اروپا و ژاپن آزاد می کند.
ال اکونومیستا نوشت: این واقعیت که معامله گران مداوم حمل و نقل نفتی‌ در سراسر جهان را هدایت دوباره بکنند، توضیح می‌ دهد چرا بیشتر تحلیلگران انتظار دارند، تحریم ها، عرضه جهانی‌ نفت را کمتر از 500 هزار بشکه در روز کاهش دهد.
خلاصه اینکه تحریم ها علیه ایران، تاثیر کمتری در تعادل عرضه و تقاضا نسبت به عملکرد اقتصاد جهانی‌ و رفتار دیگر تولید کنندگان نفت خواهد داشت.
این دلیل دیگری است که چرا رویارویی آمریکا و ایران می‌ تواند سبب شکل گیری قیمت های پایین تر و نه بالاتر شود.
روزنامه اسپانیایی همچنین نوشته است: افزایش هزینه های بنزین اکنون تقریبا نیمی از سودهای کاهش مالیات امسال برای آمریکایی های طبقه متوسط را کم کرده است. اگر قیمت نفت در طول فصل رانندگی‌ تابستانی بیشتر افزایش یابد، رای دهندگان ترامپ را مقصر خواهند شمرد و جمهوریخواهان مخصوصا در ایالت های غربی کشور می‌ توانند در انتخابات مجلس برای ماه نوامبر رنج ببرند .
ال اکونومیستا همچنین نوشته است: با این فرض که ترامپ اکنون از نظر سیاسی کاهش قیمت نفت را مناسب بداند، انتظار می‌ رود عربستان همه حمایت مورد نیاز واشنگتن را ارائه کند. اما از سوی دیگر، تهران و مسکو که قبلا در مقایسه با ریاض نسبت به قیمت های اوپک کمتر تهاجمی بودند، اکنون می‌ توانند از محدودیت های عرضه حمایت کنند، زیرا افزایش شدید قیمت می‌ تواند سبب واکنش تنبیهی علیه ترامپ شود.
در پایان مطلب آمده است: قیمت های نفت یک ماه پس از حملات آمریکا در سال 1991 حدود 45 درصد و در سال 2003 شاهد افت 35 درصدی بود که دیگر امروزه کاهشی به این میزان قابل تصور نیست.
ترامپ 18 اردیبهشت با اعلام خروج واشنگتن از برجام که تیر 94 بین آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین، آلمان و اتحادیه اروپا با ایران امضا شد و با قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل نیز مورد تایید قرار گرفت، مقررات بین المللی را زیر پا گذاشت و با مخالفت یکپارچه اتحادیه اروپا، چین و روسیه مواجه شد.