به گزارش ایران اکونومیست، رضا جعفری با بیان این که در این لایحه به طور مترقی به قوانین حمایت از کودکان پرداخته شده است، افزود: بر اساس این لایحه، همه سازمان ها مکلف هستند که به وظایف خود در زمینه حقوق کودکان عمل کنند.
وی خاطرنشان کرد: ایران پیمان نامه جهانی حقوق کودک را در سال 1373 به صورت مشروط پذیرفته و همچنین قانون حمایت از کودکان و نوجوانان را در سال 1381 به تصویب رسانده است که طبق آن، کودک آزاری جزو جرایم عمومی محسوب می شود، نیازی به شاکی خصوصی ندارد و بهزیستی پیگیری های حقوقی آن را انجام می دهد.
جعفری اظهار داشت: در حمایت از حقوق کودکان، اشکالاتی وجود دارد؛ به عنوان نمونه باید قانون گزارش اجباری داشته باشیم که همچنان از آن بی نصیب هستیم.
رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: هر فرد در مقام شهروند عادی یا مسئول و در هر جایی که موارد کودک آزاری را مشاهده کرد، باید به مراجع قضایی یا تلفن اورژانس اجتماعی با شماره 123 اطلاع دهد.
جعفری با تاکید بر این که این فرهنگ باید در جامعه نهادینه شود، گفت: اگر معلم یا پرستاری متوجه کودک آزاری شد اما آن را گزارش نکرد و سیستم قضایی بعدها متوجه این موارد شد، برای آنان باید مجازات درنظر گیرد.
وی اضافه کرد: باید خود را به جای کودکان بگذاریم؛ کودک نیازمند و بی دفاع است و نمی تواند خواسته خود را بیان کند، بنابراین دیگران باید به نیازهای کودکان به خوبی توجه کنند و حس مسئولیت پذیری داشته باشند.
رئیس اورژانس اجتماعی ادامه داد: مورد بعدی که با تصویب لایحه حمایت از حقوق کودکان جبران می شود، برخوردهای قضایی محکم و قوی با متخلفان است؛ هرچند که در حال حاضر عوامل بازدارنده از کودک آزاری وجود دارد اما این عوامل باید تقویت شود و کودک آزار باید متوجه مجازات های محکم و قوی باشد.
** بسیاری از والدین نمی دانند کودک آزار هستند
رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: نکته مهم دیگر در مقوله حمایت از حقوق کودکان، آموزش عمومی از مهدکودک تا آموزش عالی است، بسیاری از والدین نمی دانند کاری که انجام می دهند کودک آزاری است؛ بنابراین هم والدین و هم کودکان باید آموزش های لازم را فراگیرند و کودکان باید آموزش داده شوند که چگونه از خود دفاع کنند.
جعفری افزود: نمی توان گفت که کودک آزاری فقط در خانواده های فقیر اتفاق می افتد، زیرا در همه طبقات اجتماعی رخ می دهد؛ هیچ کودکی در هیچ جایی کاملا در امنیت نیست و ممکن است مورد بدرفتاری قرار گیرد.
به گفته وی، هرچه سن کودک پایین تر باشد، احتمال بدرفتاری با او بیشتر است و معمولا کودک آزاری جسمی بیشتر متوجه پسران و کودک آزاری جنسی متوجه دختران است.
جعفری اظهار داشت: مادران معمولا بیشتر از پدران مرتکب کودک آزاری می شوند زیرا ساعات بیشتری با کودکان سپری می کنند؛ مادران خانه دار، بیکار و زنان سرپرست خانوار نیز بیش از سایر مادران دست به کودک آزاری می زنند.
رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: همچنین کودک آزاری از سوی والدین معتاد بیشتر صورت می گیرد؛ چراکه افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند دچار اختلال شناخت می شوند و رفتار آنها قابل پیش بینی نیست.
جعفری اضافه کرد: کودک آزاری در خانواده هایی که دائما با هم دعوا و مشاجره و برخوردهای فیزیکی دارند، بیشتر است و کودک در این خانواده ها شاهد خشونت و ضرب و جرح است و در آینده از این الگو تقلید خواهد کرد.
مردم می توانند خشونت های خانگی به ویژه کودک آزاری، همسر آزاری و خودکشی را با کارشناسان سامانه 123 در میان بگذارند.
لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان پس از 2 سال بررسی در دولت وقت، در روز بیست و هشتم آبان ماه 1390 به مجلس رفت اما این لایحه مسکوت ماند و از آن روز تاکنون بارها در کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس مورد بررسی قرار گرفت.
در این لایحه، به مواردی مانند سرپرستی، فرار از خانه، زندانی والدین، خشونت مستمر، عدم ثبت ولادت، سوءرفتار، بهره‌کشی، نادیده‌گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی کودکان، ممانعت از تحصیل آنها، خرید و فروش کودکان و فعالیت مجرمانه به وسیله کودک اشاره شده است.
در لایحه جدید، مفهوم کودک آزاری وسیع تر شده است؛ بر این اساس پدر، مادر و هر فردی که از کودک مراقبت می کند، اگر اجازه تحصیل به کودک ندهد یا به بهداشت و سلامت او رسیدگی نکند، جزو مصادیق کودک آزاری قلمداد خواهد شد و با آنها برخورد می شود.
