تحریم ایران جایگاه دلار را در معاملات نفتی به خطر می اندازد

به گزارش ایران اکونومیست؛ این پایگاه خبری اعلام کرد: یک کشور از تحریم نفتی ایران باید بسیار خشنود باشد و آن کشوری نیست جز بزرگ ترین واردکننده نفت در جهان و بزرگ ترین خریدار نفت ایران یعنی چین.
وقتی چین ماه گذشته معاملات آتی با سیستم قیمت گذاری یوان را راه اندازی کرد، این کار را در راستای استراتژی گسترش استفاده از یوان در سطح بین المللی انجام داد.
اکنون با توجه به چشم انداز تحریم ایران توسط آمریکا، راه چین برای پیشبرد این استراتژی هموارتر می شود، زیرا چین قول داده است که به خرید نفت از ایران که به احتمال زیاد پول آن را به یوان پرداخت خواهد کرد، ادامه دهد.
ایران نیز باید طرفدار این ایده باشد، تهران حتی پیش از خروج آمریکا از برجام نشان داده بود که خواهان معامله به ارزهای دیگری بجز دلار آمریکاست.
ماه گذشته، تهران و مسکو نیز قراردادی را امضا کردند که بر اساس آن تمامی معاملات به جای اینکه در قبال دلار آمریکا باشد به صورت تهاتری انجام می شود، زیرا هر دو کشور خواهان کاهش نفوذ آمریکا بر اقتصادشان هستند.
یک ماه پیش، ایران تسویه حساب قراردادهای واردات کالا به دلار آمریکا را ممنوع و یورو را جایگزین آن کرد. تهران همچنین حساب ذخایر ارزی خود را به یورو اعلام می کند.
به عبارت دیگر، ایران خشنودتر است که به جای دلار از یوان در معاملات نفتی استفاده کند یا حتی نفت را در برابر کالا بدهد.
نکته همینجاست که آن یک میلیون بشکه در روز نفتی که تصور می شود بازگشت تحریم ها از بازار خارج کند، ممکن است در عمل از بازار خارج نشود.
تحلیلگران در حقیقت بر اساس تجربه قبلی تحریم ایران که در آن آمریکا و اتحادیه اروپا هر دو نفت ایران را تحریم کرده بودند، این رقم (یک میلیون بشکه در روز) را به عنوان کاهش صادرات نفت ایران اعلام کرده اند. اما این بار واشنگتن در تحریم نفت ایران تنهاست. کشورهای اروپایی امضاکننده برجام به وضوح نشان داده اند که از برجام خارج نخواهند شد.
آلمان یکی از امضاکنندگان برجام گفته است که از شرکت های خود برای انجام کسب و کار در ایران حمایت خواهد کرد.
فرانسه نیز از این سیاست پیروی می کند، غول نفتی این کشور –توتال- سرمایه گذاری زیادی در میدان گازی پارس جنوبی کرده است. مهمتر آنکه، کشورهای اروپایی روی هم بزرگترین خریدار نفت ایران هستند و سال گذشته به طور متوسط 624 هزار بشکه در روز نفت از تهران خریداری کرده اند.
بنابراین، برخلاف دفعه قبل، همه خواهان خرید نفت ایران هستند هر چند ممکن است برخی کمتر بخرند.
ایران نیز برای نفت خود بازار می خواهد حتی اگر پولش را به یوان بگیرد و سپس با تقبل هزینه ای، آن را به یورو تبدیل کند. همچنین برای ایران ارزان تر فروختن بهتر از اصلا نفروختن است.
چین به احتمال زیاد سرمایه گذاری خود در ایران را افزایش خواهد داد. ایران بخشی از طرح سرمایه گذاری زیرساختی پروژه یک کمربند یک جاده چین است و از سهم خود در صنعت نفت و گاز طبیعی این کشور محافظت می کند و خرید نفت به یوان، تضمین این سهم است.
پرداخت پول نفت ایران به یوان تنها شروع ماجراست. به نظر می رسد در بلندمدت بسیاری از معامله گران نفت ناچار می شوند پول نفت ایران را به ارز کشوری بپردازند که بزرگ ترین خریدار نفت ایران است .
البته سال ها طول می کشد که یوان جای دلار به عنوان ارز غالب در معاملات نفتی تصاحب کند. در کوتاه مدت نیز تحریم آمریکا شرایط یک معامله برد-برد را برای چین و ایران فراهم می کند.
برجام 23 تیر 1394 (14 ژوییه 2015) میان ایران و گروه 1+5 شامل چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا، آمریکا و آلمان امضا و از دی 1394 (ژانویه 2016) اجرایی شد. دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا دو روز پیش از سررسید 12 مه (22 اردیبهشت) اعلام کرد که این کشور از برجام خارج می شود و به تعلیق تحریم های هسته ای این کشور علیه تهران ادامه نمی دهد.