به گزارش ایران اکونومیست؛ روز گذشته (شنبه) کارلوس کی روش سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال کشورمان با اشاره به امکانات و هماهنگی های فدراسیون فوتبال برای موفقیت تیم ملی، اعلام کرد: بهتر از این نمی شد که چون توانستیم برنامه و استراتژی های خودمان را پیاده کنیم و به این باور رسیدیم که جام جهانی و تیم ملی فوتبال اولویت اصلی فوتبال ایران است. بهتر از این نمی شد چون منابع انسانی و لجستیکی لازم برای موفقیت در اختیار داریم.
تحلیل محتوای سخنان مرد پرتغالی فوتبال ایران بیانگر آن است که وی دیگر مانند گذشته بهانه ای ندارد که نسبت به نبود امکانات و همکاری نکردن فدراسیون بهانه گیری کند. اما گلایه کی روش از چیست؟ چرا سرمربیان دیگر تیم های حاضر در جام جهانی 2018 چنین گلایه ای را برجسته نمی کنند؟
اعتراف کی روش به ارجحیت تیم ملی بر رقابت های باشگاهی یکی از برجسته ترین نکات مصاحبه وی می باشد، اعترافی دیرهنگام که واقعیت های هفت ساله فعالیت کی روش و فشار وی به فدراسیون را به خوبی نمایان می کند.
زمانی که وی از امکانات راضی و از منابع انسانی سخن می گوید باید گفت که روند کار و برنامه ریزی فدراسیون همسو با نظرات کی روش است و دیگر بهانه ای برای طرح سنگ اندازی دیگران ندارد. این روزها پک تیم ملی شاهد تمرین برخی از ملی پوشان است ملی پوشانی که کی روش آنان را از بین بازیکنان لیگ انتخاب کرده است؛ البته تعدادی این افراد در روزهای گذشته به اندازه انگشتان یک دست بود.
اما با وجود همکاری باشگاه ها و فدراسیون، کی روش گلایه مند است. گلایه مند از آنچه که وی در اختیار قرار نگرفتن بازیکنان از آن نام می برد. سرمربی تیم ملی به صورت غیر مستقیم برنامه های لیگ قهرمانان آسیا را زیر سوال برده و حتی در برهه ای از زمان با ارسال نامه به کنفدراسیون فوتبال آسیا از آنها خواست تا مرحله یک هشتم نهایی این رقابت را به زمان دیگر موکول کنند. کاری که هیچکدام از مربیان تیم های آسیایی حاضر در جام جهانی به آن اشاره ای نداشتند.
اما آیا واقعا دغدغه کی روش ملی پوشان حاضر در لیگ قهرمانان آسیا است؟ پاسخ این پرسش «نه» است. با این شرایط و در حالی که شاکله اصلی تیم ملی از لژیونر های ایرانی است چرا کی روش این روزها از نبود بازیکن گلایه می کند؟ چرا کی روش در نامه های جداگانه از سرمربیان آلکمار، پانینیوس، اخمت کروژنی، شالرلوا و الغرافه نمی خواهد که با توجه به در پیش بودن بازی های جام جهانی ملی پوشان را در اختیار وی قرار دهند. چرا قانون ریکاوری برای بازیکنان ملی پوش در پک تیم ملی، شامل حال جهانبخش، آزمون، رضایی، طارمی، شجاعی و ..... نمی شود.
کی روش پسر بهانه گیر فوتبال ایران است و این خصلت او در هفت سال گذشته برای طرفداران فوتبال به خوبی نمایان شده است. وی در مصاحبه روز گذشته هر چند که میزان رضایت خود را از برنامه های تیم ملی اعلام کرد اما بهانه گیری در لابه لای سخنانش به خوبی دیده می شد. او به دنبال بهانه گیری بود تا عدم نتیجه گیری احتمالی در جام جهانی را به متغیرهایی غیر از نقش خود واگذار کند. او با صراحت اعلام کرد که برنامه ریزی و امکانات در اختیار است اما در فقر بازیکن به سر می برد.
کی روش هیچگاه در مصاحبه خود اعلام نکرد که کدام یک از تیم های آسیایی و اروپایی در این برهه از زمان تمام بازیکنان داخلی و لژیونر خود را در اختیار دارند؟ او در این مصاحبه نگفت که چرا تیم ملی کره جنوبی، ژاپن، استرالیا و عربستان خواهان تغییر برنامه لیگ قهرمانان آسیا نیستند.
بهانه گیری کی روش در این برهه از زمان بازیکن نیست بلکه این مربی پرتغالی به خوبی آگاه است فوتبالدوستان دیگر به چشم یک مربی تازه کار و ناآشنا به فوتبال ایران به وی نگاه نمی کنند بلکه این مربی باید در آوردگاه روسیه پاسخگوی عملکرد خود باشد؛ عملکرد هفت سال حضورش در راس کادر فنی تیم ملی.
فوتبال دوستان در این دوره می خواهند بدانند نهالی که فدراسیون فوتبال در هفت سال گذشته کاشته چه زمانی میوه خواهد داد آنان دوست دارند ثمره این نهال که این روزها به درختی تنومند تبدیل شده میوه شرین پیروزی و افتخار آفرینی برای ایران باشد، بویژه در آوردگاه جام جهانی روسیه.
