به گزارش ایران اکونومیست؛ گسترش تعهدات دولت در عرصه اقتصادی و اجتماعی و تلاش در جهت تحقق اهداف مهمی چون رشد اقتصادی، ثبات قیمت ها، افزایش اشتغال، بهبود تراز پرداخت ها ، توزیع عادلانه درآمد و تخصیص منابع تولید هزینه های دولت را با روند افزایشی روبرو ساخته است.
درآمدهای مالیاتی نقش مهمی در منابع درآمدی کشور ایفا می کنند و اتکای دولت به این گونه از درآمدها حکایت از سلامت اقتصادی دارد.
گرچه درآمدهای مالیاتی در اغلب کشورهای توسعه یافته جنبه علمی به خود گرفته ولی در اغلب کشورهای در حال توسعه به علل مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی سهم درآمدهای مالیاتی بسیار ناچیز است.
دولتها برای ایجاد تعادل اقتصادی وظایف گوناگونی به عهده می گیرند. بازارهای اقتصادی را کنترل و قیمت ها را تعیین و کنترل می کنند و بر توزیع مزدها و سایر درآمدها نظارت می کنند.
اما آنچه در این میان در تعادل اقتصادی و تامین عدالت اجتماعی نقش ویژه ای دارد، مالیات است.
مالیات دولت ها را قادر می سازد که بر جریانات و مسائل اقتصادی کشور وافزایش درآمدها و ثروت ها نظارت و کنترل داشته باشد واز رکود ، فساد و کساد اقتصادی جلوگیری کنند.
در واقع مالیات یک نوع هزینه اجتماعی است که شهروندان بابت اعمال وظایف حاکمیتی به دولت می‌‌‌پردازند و بدون شک هر چه آثار این اعمال وظایف حاکمیت نظیر برقراری امنیت و رفاه اجتماعی، آموزش رایگان ،توسعه شهرها و روستا و ارتقا زیرساخت ها و... مشهودتر باشد، شهروندان با طیب خاطربیشتری آنرا می‌‌‌پردازند و در صورت تغییر نکردن وضعیت معیشت زندگی و فقدان آثار اجتماعی مالیات، از پرداخت آن طفره خواهند رفت.
در کشور ما نیاز به فرهنگسازی بیشتر جهت مشارکت عمومی در هزینه های اجتماعی از طریق پرداخت مالیات کاملا حس می شود.چرا که هنوز عده ای پرداخت نکردن مالیات را نوعی امتیاز تلقی می کنند.
از این رو باید در خصوص موارد هزینه کرد مالیات ها با همکاری نهادهای اجرایی از جمله رسانه های جمعی شفاف سازی شود و آثار اجتماعی آن به مردم منعکس گردد تا موجب جلب مشارکت مردم جهت پرداخت به موقع مالیات شود و شاهد کشوری آبادتر و پیشرفته تر باشیم.
