امینالله رشیدی در گفتگو با خبرنگار مهر از مسوولان صدور مجوز انتشار کتاب در وزارت فرهنگ و ارشاد انتقاد کرد و گفت: تاکنون توانستهام دو اثر تالیفی با عنوانهای "از کاشان تا کاناری" و "عطر گیسو" که مجموعهای از خاطرهها و نغمههای موسیقایی است، منتشر کنم که خوشبختانه با استقبالی خوبی از سوی علاقهمندان مواجه شد به همین دلیل تصمیم گرفتم کتاب دیگری با عنوان "ایران در رهگذر زمان" یا "مرزهای بیسرانجامی" را که در ادامه کتاب "عطر گیسو" است تالیف کنم.
به گفته وی، کتاب "ایران در رهگذر زمان" معرف تاریخ 100 ساله تاریخ ایران در حوزههای فلسفه، ادبیات، موسیقی، سیاست و دیگر شاخههای فرهنگ و هنر است.
این خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی ادامه داد: این کتاب در واقع برگرفته از گزارشنویسیهای من از تاریخ 100 ساله کشورمان است که چندی پیش با همکاری موسسه روزنامه اطلاعات در این روزنامه به چاپ رسید و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد اما متاسفانه با وجود پیگیری و مساعدتی که مسوولان روزنامه اطلاعات برای انتشار این نوشتهها در قالب یک کتاب داشتند وزارت ارشاد کمکی در این زمینه به من نکرد و من همچنان برای انتشار این کتاب در تعلیق مطلق به سر میبرم.
وی ادامه داد: خوشبختانه چندی پیش که برای اجرای برنامهای به کتابخانه و مرکز اسناد ملی رفته بودم موفق شدم با آقای وزیر ملاقاتی داشته باشم. در همین ملاقات از وی درخواست کردم تا برای رفع مشکل صدور مجوز کتاب دستورات لازم را بدهد. متاسفانه با وجود پاسخ مثبت وزیر ارشاد برای صدور مجوز، دوستان ممیزی کار ما را انجام نمی دهند.
رشیدی در بخش دیگری از صحبتهای خود پیرامون فعالیتهای موسیقاییاش بعد از تولید و انتشار آلبوم "شیرینتر از شیرین" گفت: مجموعهای از چهل آهنگ و نغمه که حال و هوای دهههای 30 و 40 را دارد آماده کردهام و بسیار علاقهمندم آن را در قالب یک ارکستر بزرگ برای عرضه در بازار موسیقی آماده کنم اما متاسفانه به دلیل نبود حمایتهای دولتی و اسپانسر نمیدانم چه زمانی به مرحله عملیاتی ضبط و تولید میرسد.
خواننده آلبوم "عطر گیسو" در پایان عنوان کرد: ارکسترهای رادیو در گذشته فعالیتهای خوبی برای حمایت از گروههای موسیقی داشتند و هنرمندان این عرصه دغدغه چندانی برای تولید آلبوم نداشتند اما متاسفانه طی سالهای اخیر کمترین توجهی به هنرمندان فعالی که در دهههای 30 و 40 خدمات شایان توجهی برای موسیقی ایران انجام دادند نمیشود و این نکتهای است که می تواند مورد توجه مدیران دفتر موسیقی در دوره فعلی و آینده باشد.