به گزارش ایران اکونومیست؛ دکتر ایمان بابائیان روز یکشنبه در پیش نشست خبری دومین همایش ملی آب و هواشناسی ایران، در مشهد افزود: تا سال 2100 چشم انداز روشنی برای اینکه خشکسالی و کم بارشی در کشور به اتمام برسد و دوباره روند طبیعی بارش ها از سر گرفته شود، وجود ندارد.
وی ادامه داد: طبق محاسبه های علمی اگر همه کشورها به توافق های پاریس مبنی بر کاهش چهار تا 12 درصدی تولید گازهای گلخانه ای پای بند باشند شاید بتوان به بهبود وضعیت اقلیم ایران امیدوار بود.
وی افزود: تحقق این مهم وابسته به این است که همه کشورها تا سال 2050 میلادی به توافق پاریس پای بند باشند و توازن انتشار گازهای گلخانه ای و دی اکسید کربن توسط انسان با جذب آن توسط اقیانوس ها و گیاهان برابر شود.
رئیس پژوهشکده اقلیم شناسی ایران گفت: شرط دیگر آن است که انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2020 به حداکثر برسد یعنی حداکثر انتشار تا سال 2020 باشد و پس از آن انتشار این گازها رو به کاهش بگذارد که البته بعید به نظر می رسد.
رئیس دومین کنفرانس ملی آب و هواشناسی ایران نیز در ادامه این نشست خبری گفت: این همایش روزهای 17 تا 20 اردیبهشت جاری در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار می شود.
دکتر خدیجه بوذرجمهری 'تغییرات آب و هوایی در ایران، ایران و معاهدات بین المللی تغییرات آب و هوا، آب و هواشناسی کاربردی، مدل سازی آب و هوا و پیش بینی زیرفصلی، فصلی و بلندمدت، آب و هواشناسی و چالش های محیطی ایران، نظریه پردازی در آب و هواشناسی، آب و هواشناسی همدیدی و دینامیک ایران، مخاطرات جوی و پدیده های آب و هوایی، آب و هواشناسی ماهواره ای، آب و هواشناسی شهری، آب و هواشناسی دیرینه و هیدرو اقلیم' را محورهای اصلی همایش ملی آب و هواشناسی ایران برشمرد.
دبیر علمی همایش ملی آب و هواشناسی ایران نیز گفت: 14 دانشگاه بزرگ و معتبر کشور حامیان علمی و معنوی این همایش هستند.
دکتر عباس مفیدی افزود: دریافت مقالات همایش از دو ماه پیش از نوروز آغاز شد و تا دهم اردیبهشت جاری فرصت ارسال مقاله ادامه دارد؛ تاکنون 250 مقاله تخصصی در محورهای همایش به دبیرخانه ارائه شده که بیشتر آنها در سطح کیفی بالایی به نگارش درآمده اند.
