بقای فضانوردان در ماموریت سفر به فضای عمیق با ژن‌درمانی
تابش یکی از مشکلات عمده در سفرهای فضایی است. فضانوردان مقدار بالایی از تابش را در میدان مغناطیسی و جو زمین دریافت می‌کنند و این می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
کد خبر: ۲۱۲۴۸۰
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از تک تایمز، مطالعه بر روی حیوانات نشان داده است موش‌هایی که با تابش‌های "اشعه پرتوهای کیهانی پرانرژی فضا" بمباران می‌شوند، این تابش‌ها بر روی مغز آنها تاثیر می‌گذارد.
تابش در فضا
دانشمندان همچنین می‌گویند که قلب، سیستم عصبی، و دستگاه گوارش در اثر قرار گرفتن تابش کیهانی در معرض آسیب هستند.
"اسکات کلی"(Scott Kelly) فضانورد ناسا، که 520 روز را در فضا سپری کرده است، دوز تابش طول عمر 239.6 سیورت دارد.
"روتان لوئیس" (Ruthan Lewis)، از "مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا" گفت: محیط تابش فضا در همه چیز زندگی روزمره فضانوردان، در سفرهای بین زمین و مریخ، بسیار مهم است.
زنده ماندن در برابر تابش زیاد
محققان ایده‌هایی را پیشنهاد کردند که این ایده به فضانوردان کمک می‌کند تا در معرض تابش بالا در یک ماموریت فضای عمیق، زنده بمانند.
اینها حتی ممکن است بدون اینکه اثرات مرگبار قرار گرفتن در معرض نور در طول سفر سه ساله فضایی به سیاره سرخ را داشته باشند، انسان‌ها را به مریخ برساند.
"فرانکو کورتس" (Franco Cortese) یکی از محققان این پژوهش بر این باور است که باید از طریق ژن درمانی، سلول‌های انسانی مقاوم به پرتو ایجاد کنند.
تقویت ژن‌ها برای مقاومت در برابر اشعه
هوش مصنوعی می‌تواند به شناسایی اینکه کدام سلول بدن بیشتر نسبت به اشعه مقاوم است، کمک کند و محققان را قادر سازد تا بتوانند سلول را با استفاده از ژن درمانی تقویت کنند.
"دیوید سینکلر"(David Sinclair) از دانشکده علوم پزشکی دانشگاه "نیو ساوث ولز" و همکارانش مطالعاتی را انجام داده‌اند که ممکن است منجر به توسعه دارویی شود که می‌تواند توانایی دی.ان.ای را برای اصلاح خود دی.ان.ای و پیشگیری از پیری بهبود بخشد.
سینکلر گفت: ما با "آزمایشگاه پیش‌رانش جت"(Jet Propulsion Laboratory) ناسا برای پیدا کردن ژن‌های جدیدی که از دی.ان.ای محافظت می‌کنند و مرفی ژن‌های جدیدی مانند(Dsup)، همکاری می‌کنیم. برخی از گونه‌ها که شامل "tardigrades" هستند، مقاوم به تابش هستند. معرفی ژن‌های حفاظتی از گونه‌های دیگر، امکان ارتقای بازسازی دی.ان.ای و جلوگیری از آسیب دی.ان.ای را فراهم می‌کند.
مطالعه ای که در سال 2016 انجام شد نشان داد سلول‌های انسانی که به آنها ژن tardigrade تزریق شده است، آسیب‌های اشعه ایکس را تا حدود 40 درصد سرکوب می‌کنند. اکنون سینکلر و همکارانش آزمایشات انسانی را آغاز کرده‌اند تا تعیین کنند که آیا یک پیش ماده دی.ان.ای می‌تواند از آسیب‌های دی.ان.ای دربرابر قرار گرفتن در معرض تابش جلوگیری کند یا خیر.
