تبیین مصارف مالیات، تضمین پرداخت آن

به گزارش ایران اکونومیست؛ مالیات به مثابه یک نوع هزینه اجتماعی است که آحاد یک ملت در راستای بهره وری از امکانات و منابع یک کشور موظفند آنرا پرداخت نمایند تا از این طریق امکانات و منابع مورد نیاز جامعه فراهم شود.

مالیات از نیاز های ضروری و اولیه دولت است ، که سابقه ای به قدمت طولانی دارد و به بیانی می توان گفت مالیات ، از مهمترین منابع مالی دولت است ، که بر حسب نیاز بر در آمد ها وضع می گردد. مالیات مثل خون در رگ حیات دولت ها می باشد.

امروزه در اکثر کشورها شیوه وصول مالیات از روش اجبار مودیان به پرداخت مالیات به روش اختیاری و خوداظهاری پرداخت مالیات تغییرکرده است.

این تغییر شیوه در وصول مالیات ، باعث افزایش تمرکز سازمان های مالیاتی بر توسعه فرهنگ و تمکین مالیاتی جهت نیل به اهداف آنان گردیده است.

یکی از مهمترین عوامل موثر در چنین تمکین داوطلبانه ای ، افزایش شفاف سازی و اعتماد مردم به دستگاه مالیاتی کشور می باشد و این محقق نمی گردد مگر اینکه خود مالیات دهندگان شاهد مصرف مالیات های پرداختی خود در جامعه و بهبود شرایط زندگیشان باشند.

 از این رو سازمان های مالیاتی کشورهای مختلف درصدد هستند تا با ایجاد شرایط مناسب، اعتماد مودیان مالیاتی را جلب و از این طریق با صرف هزینه های کمتر، بخش اعظمی از مالیات های خود را بر پایه اعتماد متقابل و مشارکت مودیان مالیاتی وصول نمایند.

در بسیاری از کشورها مالیات در همان منطقه‌ای که دریافت گردیده است مصرف می‌شود تا مردم بهبود شرایط خود را مستقیما مشاهده کرده و با مقایسه وضعیت خود با مناطقی که مالیات کمتری می دهند به پرداخت مالیات تشویق شوند. شفاف سازی موارد مصرف مالیات یکی از عواملی است که به رشد فرهنگ مالیاتی نیز کمک می‌کند.

در همین راستا و در اجرای قانون مالیات ارزش افزوده و بر اساس ماده 123 قانون برنامه پنجساله پنجم نیز عوارض وصولی ارزش افزوده ، موضوع بند (الف) و تبصره (1) ماده (38) قانون مالیات بر ارزش افزوده در هر شهرستان به نسبت جمعیت بین شهرداریها و دهیاریهای همان شهرستان توزیع می گردد.

فرهنگ سازی در خصوص دریافت و مصرف مالیات از ضروریات بوده و مردم باید بدانند پرداخت مالیات ، خدمت و کمک به کشور و ملت است تا با رضایت خاطر مالیات خود را پرداخت نمایند.

باید بسترهایی به‌ وجود آید تا پرداخت مالیات‌ جزو وظایف و تکالیف مهم آحاد جامعه تلقی و این باور عمومی ایجاد شود که مالیات‌ها صرف امنیت و رفاه اجتماعی ، احداث مراکز درمانی و کارهای عمرانی و زیربنایی می‌شود و مردم خود از مزایای آن بهره‌مند می شوند ، در آن‌ صورت با رغبت و تمایل بیشتری نسبت به پرداخت مالیات اقدام خواهند کرد.

ایجاد نظام مدون بمنظور آشنایی مردم از چگونگی به مصرف رساندن وجوه مالیات در پروژه ها و هزینه های عمومی موجب کاهش فرار مالیاتی نیز می گردد.

 اگر چنین حسی در مردم یک کشور به وجود آید که مالیاتهای دریافتی توسط دولت به مصرف خود آنان و برای ساختن فردایی بهتر برای آنها و فرزندانشان است، آن وقت معضلی به نام فرار مالیاتی نیز وجود نخواهد داشت.