به گزارش ایران اکونومیست به نقل از فیز، نتایج این پژوهش امروز، توسط "مارینا رجکوبا" (Marina Rejkuba) در "هفته نجوم و علوم فضایی اروپا" (EWASS) در لیورپول ارائه خواهد شد.
کهکشان راه شیری یک کهکشان مارپیچی با یک برآمدگی در مرکز است. مطالعات پیشین نشان داده است که این برآمدگی دارای دو جزء است: یک جمعیت متشکل از ستاره‌های فاقد فلز که دارای بخش کروی هستند و یک جمعیت ستاره‌های غنی از فلز که یک کمربند با نوار طولانی را تشکیل می‌دهند. با این حال، تجزیه و تحلیل سن ستارگان تا به امروز نتایج متناقضی داشته است.
در حال حاضر، یک تیم بین‌المللی به رهبری ستاره‌شناسان "رصدخانه جنوبی اروپا" (ESO)، رنگ، روشنایی و اطلاعات طیفی را در مورد شیمی ستاره‌ها مورد بررسی قرار داده‌اند تا نقشه‌ی سن راه شیری را تهیه کنند.
این تیم از داده‌های شبیه سازی و مشاهده شده برای میلیون‌ها ستاره از "متغیرهای ویستا در کهکشان راه شیری" (VVV) در بررسی درونی راه شیری استفاده کرده است.
رجکوبا می‌گوید: ما رنگ و روشنایی ستاره‌ها را برای پیدا کردن آن ستاره‌هایی که به نقطه سوخت هیدروژن خود در هسته که یک شاخص حساس سن است، رسیده اند مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. یافته‌های ما با برآمدگی راه شیری قدیمی سازگار نبود. جوانترین ستاره‌هایی که ما می‌بینیم حداقل 7 میلیارد ساله هستند.
نتایج ارائه شده، براساس تجزیه و تحلیل سه ناحیه متغیرهای ویستا در کهکشان راه شیری نقشه مادون قرمز، که به ترتیب بزرگترین ناحیه مورد مطالعه در برآمدگی راه شیری است، هستند. در تمام سه ناحیه، یافته‌های مربوط به محدوده سنی ستارگان، سازگار است.
"فرانسیسکو سرتو مادرید" (Francisco Surot Madrid) نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: مطالعات قبلی ما نشان داده‌اند که ستارگان غنی از فلز در نوار احتمالا جوانترین ستارگان هستند. نتایج ما می‌گویند که این نوار در حدود 7 میلیارد سال قبل تشکیل شده است.
هدف نهایی این پروژه تهیه یک نقشه از تاریخ تشکیل ستاره کل برآمدگی راه شیری است.
"النا والنتی" (Elena Valenti) یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: نقشه نهایی سرعت شکل گیری ستاره با داشتن دو تابع سن و فلزیت برای ستارگان در طول برآمدگی را نشان خواهد داد. این یک عنصر مهم در گفتن داستان کامل شکل گیری راه شیری خواهد بود.
