افزایش چهار درجهای دما تا سال ۲۱۰۰
قرنها بود که زندگی انسان در زمین و افزایش جمعیت، فشار یکنواختی را بر منابع تحمیل میکرد و محیط زیست با سازوکارهای خود، به خوبی قادر بود تعادل مطلوبی را ایجاد کند اما پس از انقلاب صنعتی این تعادل وارونه شد و مصرف منابع و افزایش جمعیت، بسیار سریعتر از جایگزینی منابع و بازسازی آن رشد کرد و ظرفیتهای زمین برای پذیرش انسانها و سایر انواع حیات به شکل چشمگیری کاهش یافت.