مذاکرات برای تعیین میزان درصد افزایش «حداقلی بگیران» و «سایر سطوح
مزدی» در نشست خصوصی ربیعی با کارگران و کارفرمایان در حالی ادامه داشت که
نمایندگان کارگران به دنبال تقویت قدرت خرید کارگران و کاهش فاصله حداقل
مزد تا معیشت بودند و نمایندگان کارفرمایی نیز ادله خود را برای افزایش
هزینه های تولید و مالیات تحمیل شده ارائه می دادند و معتقد بودند افزایش
غیرمعقول دستمزدها می تواند فشار مضاعفی را بر کافرمایان وارد کند.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان رئیس شورای عالی کار و مسئول
تنظیم روابط کار به دنبال کاهش اختلاف نظر شرکای اجتماعی و رسیدن به توافق
برای تعیین حداقل مزد با رعایت سه جانبه گرایی بود و اگرچه در ساعات پایانی
نشست، نظرات تا حدودی به یکدیگر نزدیک شد اما دهمین نشست شورای عالی کار
نیز بدون رسیدن به نتیجه پایان یافت.
در ابتدای این مذاکرات مزدی ، نمایندگان کارگری پیشنهاد افزایش ۳۶درصدی
حداقل حقوق را ارائه دادند، نمایندگان کارفرمایی پیشنهاد افزایش حدود ۸
درصدی مطابق با نرخ تورم و نمایندگان دولت پیشنهاد افزایش حدود ۱۰ تا ۱۲
درصدی را مطرح کردند . پس از دوساعت مذاکره و چانه زنی ، پیشنهاد دولت
افزایش ۲۰ درصدی ، پیشنهاد اعضای کارفرمایی افزایش حدود ۱۴ تا ۱۵ درصد و
پیشنهاد اعضای کارگری ۲۹.۳ درصد برای افزایش حد اقل دستمزد اعلام شد.
بر اساس توافق نمایندگان کارگری و کارفرمایی حداقل هزینه زندگی یک خانوار
۳.۳ نفره در سال ۹۶ به میزان ۲ میلیون و ۶۶۹ هزار و ۸۰۰ تومان تعیین شده
است.
لازم به ذکر است، حداقل دستمزد کارگران در سال ۹۶ با افزایش ۱۴.۵ درصدی
نسبت به سال ۹۵ معادل ۹۲۹ هزار و ۹۳۱ تومان تعیین شده بود ؛ همچنین حداقل
دستمزد سایر سطوح مزدی ۱۲ درصد افزایش یافته بود.