به گزارش ایران اکونومیست؛ جامعه علمی جهان، امروز را با خبر درگذشت «استیون هاوکینگ» ـ فیزیکدان و نظریه‌پرداز سرشناس انگلیسی ـ آغاز کرد. چند سال پیش «جیمز راش» در فیلمی به نام «نظریه همه چیز» با بازی درخشان و درخور اسکارِ « ادی ردمین»، زندگی این چهره علمی را به روی پرده برد.
نویسنده «تاریخچه زمان» کاملا فلج بود، نه توان حرکت داشت و نه حرف زدن، اما تا پایان عمر به فعالیت‌های علمی بی‌مانندش ادامه داد. او در ۲۱ سالگی به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک مبتلا شد و به تدریج توانایی‌های حرکتی خود را به طور کامل از دست داد. «هاوکینگ» با ویلچری اتوماتیک حرکت می‌کرد و با کمک رایانه، صدایش را به گوش دیگران می‌رساند.
فیلم زندگینامه‌ای «نظریه همه چیز» براساس کتابی از «جین هاوکینگ» همسر سابق این دانشمند ساخته شد. «جین» در این کتاب، به رابطه عاشقانه خود با «هاوکینگ»، ازدواج‌شان، تشخیص بیماری او، جدا شدن‌شان و موفقیت همسرش در علم فیزیک پرداخته است.
«ادی ردمین» بازیگر جوان انگلیسی است که نقش «هاوکینگ» را به خوبی در این پروژه ایفا کرد و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را در سن ۳۲ سالگی از آن خود کرد. نقش همسر «هاوکینگ» را «فلیسیتی جونز» بازی کرد و در کنار این دو، «چارلی کاکس»، «امیلی واتسون»، «سایمون مک‌برنی»، «کریستین مک‌کی»، «دیوید تولیس» و «هری لیود» در این فیلم هنرنمایی کردند.
«نظریه همه چیز» در رقابت‌های اسکار ۲۰۱۴، در بخش‌های بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین موسیقی و بهترین فیلمنامه اقتباسی هم نامزد شده بود. فیلم زندگی این دانشمند همچنین موفق شد در ۱۰ بخش جوایز بفتا نامزد شود و جوایز بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلمنامه اقتباسی را به خانه ببرد. «ردمین» سومین جایزه مهم خود را در جوایز «گلدن گلوب» به دست آورد و چهارمی را از انجمن بازیگران آمریکا دریافت کرد.
داستان ساخته شدن این فیلم، از علاقه «آنتونی مک‌کارتن» ـ فیلمنامه‌نویس «نظریه همه چیز» ـ به کتاب «تاریخچه زمان» هاوکینگ در سال ۱۹۸۸ شروع شد. او در سال ۲۰۰۴ کتاب «سفر به ابدیت: زندگی من با استیون» را مطالعه کرد و بدون هیچ هماهنگی، نگارش فیلمنامه‌ای براساس کتاب خاطرات «جین هاوکینگ» را شروع کرد. او سپس ملاقاتی با همسر سابق این دانشمند داشت و در سال ۲۰۰۹ به تهیه‌کننده‌ای به نام «لیزا بروس» معرفی شد.
«بروس» طی سه سال چندین و چند دیدار با «جین» ترتیب داد تا او را برای ساخت فیلمی براساس کتابش متقاعد کند. سرانجام در آوریل ۲۰۱۳ تصمیم بر این شد که «جیمز مارش» این فیلم را کارگردانی کند، فیلمبرداری در کمبریج انجام شود و «ادی ردمین» نقش «هاوکینگ» را ایفا کند.
«مارش» مطالعات زیادی روی آرشیوهای قابل دسترسی انجام داد تا مطمئن شود این فیلم نزدیک‌ترین شباهت‌ها را با داستان زندگی «استیون» خواهد داشت. «ردمین» برای بازی در این نقش شش ماه درباره زندگی «هاوکینگ» تحقیق کرد و به گفته خودش، هر مصاحبه‌ای که با او انجام شده بود را خواند. او سعی کرد لهجه «هاوکینگ» را هم تقلید کند و برای این کار تحت نظر استادی به نام «جولیا ویلسون ـ دیکسون» تمرین می‌کرد.
به گفته کارگردان این فیلم، کار «ردمین» در این پروژه خیلی دشوار بود چون او تنها نباید یک ناتوانی جسمی را نشان می‌داد. او در جریان فیلم باید پیش رفتن یک بیماری جسمی که منجر به ناتوانی تدریجی «استیون» شده بود را به نمایش می‌گذاشت. با این حال، «مارش» اذعان داشته واکنش‌ها و پیام‌های مثبت «هاوکینگ» از لحاظ روحی خیلی به آن‌ها کمک می‌کرد.
«هاوکینگ» حتی به آن‌ها پیشنهاد می‌دهد صدای خود را به بازیگر فیلم قرض دهد و جالب است بدانید که صدای کامپیوتری که از بازیگر این نقش شنیده می‌شود، صدای واقعی «استیون هاوکینگ» است.
گفته می‌شود زمانی که «نظریه همه چیز» در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو اکران شد، پس از روشن شدن چراغ‌های سالن، پرستار «هاوکینگ» قطرات اشکی را که روی صورت او غلتیده بود، پاک کرد.
«جین هاوکینگ» هم بارها با «فلیسیتی جونز» دیدار کرد تا برای بازی او در نقش خود راهنمایی‌اش کند. زمانی که او پس از اتمام پروژه، برای اولین بار فیلم را دید، از شباهت «جونز» به الگوهای رفتاری و کلامی خود، شگفت‌زده شد.
«نظریه همه چیز» در گیشه جهانی به فروش ۱۲۲ میلیون و ۸۷۳ هزار و ۳۱۰ دلاری رسید و ۷۹ درصد منتقدان به آن رای مثبت دادند.
«اِستیون ویلیام هاوکینگ» فیزیکدان نظری، کیهان‌شناس و نویسنده انگلیسی و مدیر تحقیقات مرکز کیهان‌شناسی نظری در دانشگاه کمبریج بود که کارهای علمی‌اش سابقه‌ای بیش از ۴۰ سال دارد. این دانشمند سرشناس که صبح امرور در سن ۷۶ سالگی فوت کرد، هرگز موفق به دریافت جایزه نوبل نشد.
«هاوکینگ» مبتلا به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک و از هرگونه تحرک عاجز بود و با کمک رایانه صدایش را به گوش دیگران می‌رساند. او زمانی در این‌باره گفته بود: قبل از این‌که صدایم را از دست بدهم، حرف‌هایم قابل شنیدن نبود و تنها نزدیکانم متوجه صحبتم می‌شدند. اما با کامپیوتری که صدای من شده، می‌توانم سخنرانی‌های محبوبی ایراد کنم. من از مباحث عمی لذت می‌برم. خیلی مهم است که عامه مردم از مباحث پایه‌ای علم اطلاعات داشته باشند.
«هاوکینگ» در اپیزودهایی از سریال‌های تلویزیونی «سیمپسون‌ها»، «نسل آینده»، «سفر ستاره‌ای» و ... ایفای نقش کرد. او همچنین به بازی در نقش‌های منفی ابراز علاقه‌مندی کرده و گفته بود: دوست دارم نقشی منفی را در فیلم‌های «جیمز باند» ایفا کنم.
وی با بیان آرزویش اظهار داشت که صدای کامپیوتری‌اش برای این منظور بسیار مناسب است و چهره‌ی خاصش او را به انتخابی بی‌نقص برای این نقش تبدیل می‌کند.
او عضو جامعه سلطنتی هنر و عضو ثابت جامعه اسقفان دانشمند بود و در سال ۲۰۰۹ موفق به دریافت مدال آزادی ریاست جمهوری آمریکا شد. «هاوکینگ» به مدت ۳۰ سال یعنی از سال ۱۹۷۹ تا یکم اکتبر ۲۰۰۹، دارنده کرسی ریاضیات لوکاس بود. وی به خاطر فعالیت در زمینه کیهان‌شناسی و جاذبه کوانتوم به ویژه در زمینه سیاه‌چاله، شناخته شده است.
کتاب «تاریخچه زمان» او که با رکوردی ۲۳۷ هفته‌ای به عنوان پرفروش‌ترین کتاب در بریتانیا باقی ماند، باعث شهرتش شد. همچنین، کتاب «طرح بزرگ» او که در اواخر سال ۲۰۱۰ به چاپ رسید، پس از چند روز به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های «آمازون» تبدیل شد. «تاریخچه خودم»، «تاریخچه کوتاه‌تر از زمان»، «کنجینه کیهانی»، «دریچه‌ای به سوی کیهان» و «انفجار بزرگ» از دیگر کتاب‌های این چهره شناخته‌شده علمی هستند.
