به گزارش ایران اکونومیست، «دونالد ترامپ» یک ماه پس از سخنرانی سالانه خود و اعلام پایان روابط تجاری یکسویه و خاتمه حمایت های اقتصادی بی پاسخ از شرکای اروپایی، از افزایش تعرفه واردات فولاد و آلومینیوم از اروپا خبر داد.
اظهارات واپسین روزهای هفته گذشته رییس جمهوری آمریکا نوعی اعلام جنگ تجاری بود که واکنش بسیاری از شرکای بزرگ تجاری این کشور و نیز مقامات سازمان های بین المللی را برانگیخت.
به نوشته برخی رسانه ها، ترامپ برای واردات فولاد و آلومینیوم از اروپا به ترتیب افزایش تعرفه 25 و 10 درصدی در نظر گرفته است؛ افزایشی که به گفته رییس کمیسیون اروپا، برخی اقلام صادراتی آمریکا به محدوده یورو به ارزش 3.5میلیارد دلار را با افزایش تعرفه 25درصدی مواجه خواهد ساخت.
این واکنش سبب شد تا ترامپ اظهار دارد، تعرفه های اروپایی در وضعیت کنونی نیز بالا است و همین سبب شده تا برخی کالاهای آمریکایی همچون خودرو امکان ورود به محدوده یورو را نیابد. به همین خاطر هرگونه اقدام اروپایی ها برای افزایش تعرفه سبب خواهد شد تا واردات انواع خودرو از اروپا با اخذ مالیات روبرو شود.
کشمکش های میان ترامپ و اروپایی ها به فضای دو سوی آتلانیک محدود نماند و در کنار مقامات کشورهایی چون کانادا و چین، سران سازمان های اقتصادی بین المللی چون سازمان تجارت جهانی و صندوق بین المللی پول درباره پیامدهای تقابل و تنش در اقتصاد و تجارت جهانی هشدار داده و اعلان داشتند این وضعیت به سود هیچ طرفی نیست.
ترامپ اما در پیامی توییتری نوشته، در شرایطی که کشورش در تجارت با شرکا میلیاردها دلار زیان می کند، جنگ تجاری مطلوب و پیروزی در آن آسان است؛ پیامی که نشان می دهد گویا رییس جمهوری کنونی آمریکا قصد ندارد همچون سلف خود یعنی «جرج بوش» که در سال 2002 از مواضع تقابل جویانه خود در برابر اروپا عقب نشست، کوتاه بیاید.
در خصوص گزاره زیان آمریکا از تجارت جهانی طی روزهای گذشته اظهارنظرهای گوناگونی صورت گرفته است. نکته قابل تامل اینکه بسیاری شرکت های بزرگ آمریکایی به ویژه مصرف کنندگان پرشمار فولاد و آلومینیوم این کشور نیز بشدت از تصمیمات آینده ترامپ متاثر شده و با نگرانی به آینده تنش تجاری پیش رو می نگرند.
یکی از اصلی ترین دلایل ترامپ در طرح ادعای زیان دیدگی از تجارت با کشورهای اروپایی و دیگر شرکای اقتصادی، گسترش بیکاری در آمریکا است. این در حالی است که تجارت آزاد میان این کشورها سبب شده تا بسیاری از صنایع خارجی به خاک آمریکا انتقال یابد و هرگونه تغییر در سازوکار همکاری های اقتصادی و مناسبات تجاری، آینده شغلی میلیون ها آمریکایی را در وضعیتی مبهم قرار خواهد داد.
با توجه به در هم تنیدگی روابط اقتصادی و بازرگانی حوزه یورو و آمریکا، بسیاری از کارشناسان اقتصاد جهانی ایجاد تحول در این مناسبات بر اساس وضعیت اعلانی ترامپ را رخدادی خسارت بار برای دو طرف ارزیابی کرده و احتمال آن را اندک می شمرند.
گذشته از این، مخالفت جمع زیادی از فعالان اقتصادی و تجاری با تصمیمات خلق الساعه و یکباره ترامپ در کنار نظر متفاوت بسیاری از اعضای کنگره از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، موانعی جدی را پیش روی دستکاری جدی تعرفه های تجاری ایجاد خواهد کرد.
با این حال، پافشاری ترامپ بر موضع خود و سیاست تهاجمی وی در خصوص تعیین تکلیف تعرفه ها، همچنان که اشاره شد شرایطی تازه را پیش روی کشورهای طرف تجارت با ایالات متحده قرار داده است. از دید برخی تحلیلگران، ترامپ در راستای تحقق شعار «اول آمریکا»، می کوشد تا شرکا را به پذیرش خواسته هایش با شیوه های گوناگون متقاعد سازد.
رییس جمهوری آمریکا تا اینجای کار در زمینه هایی چون خروج از پیمان آب و هوایی یا خروج از توافقات تجارت آزاد ترانس پاسیفیک عملگرایانه ظاهر شده است. مواجهه با سود و زیان های عینی و جبران ناپذیر و امکان ایجاد اصطکاک های سخت در پرونده هایی نظیر روابط با روسیه، بحران سوریه، مقابله با کره شمالی و برجام اما ترامپ را از قاطعیت و سیاست های اعلامی وی دور داشته است.
با توجه به این تجارب و عجین شدن روحیات طلبکارانه و تهاجمی ترامپ با پیشینه سوداگرانه وی، گروهی از تحلیلگران چنین عنوان می دارند که ترامپ در جریان جنگ تجاری با اروپا و سایر شرکای تجاری تا پای زیانی اساسی پیش نخواهد رفت اما به احتمال زیاد این میدان را بدون دریافت امتیازی برای نمایش در جامعه سیاسی آمریکا ترک نخواهد کرد. از سوی دیگر ایجاد اجماعی جهانی در برابر سیاست های خودمحورانه واشنگتن ممکن است بهای اخذ چنین امتیازی را بالا برده و در عمل ترامپ را به بازنده بازی تنش زایی تجاری مبدل سازد.
