به گزارش ایران اکونومیست، چک عادی به چکی گفته می‌شود که اشخاص، عهده بانک‌ها به حساب جاری خود صادر کرده و دارنده آن تضمینی جز اعتبار صادرکننده آن ندارد. گیرنده وجه چک ممکـن است خود صادرکننده یا حامل چک بوده و یا این که چک در وجه شـخص معـین و یا بـه حواله‌کرد آن شخص صادر شده باشد، این چک‌ها به دو دسته چک‌های وصولی و برگشتی تقسیم می‌شود.
چک وصولی به چکی گفته می‌شود که صحت آن مورد تایید بانک عهده بوده و بانک نسـبت بـه پرداخت آن اقدام کرده است. چک برگشتی به چکی گفته می‌شود که در هنگام ارائه به بانک جهـت وصول، به دلایل ذیـل غیر قابل پرداخت است.
۱. امضا مطابقت ندارد.
۲. نقص امضا داردـ
۳. مغایرت تاریخ عددی و حروفی.
۴. امضا چک مخدوش است.
۵. مندرجات چک مخدوش است.
۶. مبلغ حروفی با عددی چک مغایر است.
۷. حساب مورد نظر مسدود است.
۸. چک با این سری و سریال مسدود است.
۹. حساب دارای کسر موجودی است.
۱۰. حساب مورد نظر فاقد موجودی است.
اعلامیه عدم پرداخت این قبیل چک‌ها با درخواست مشتری صادر می‌شوند.
