به گزارش ایران اکونومیست، اکتاوینو علمودین، سفیر اندونزی در ایران امروز (شنبه، ۱۲ اسفندماه) در روز نخست دومین کنگره و نمایشگاه بینالمللی اکتشاف و تولید و پنجمین کنگره و نمایشگاه بینالمللی صنعت حفاری ایران اظهار کرد: ایران یک دوست واقعی برای اندونزی است و ما علاقهمندیم در زمینه دیپلماسی انرژی با ایران همکاری داشته باشیم، زیرا امنیت انرژی برای ما مهم است.
وی با اشاره به این که اندونزی اواخر سال ٢٠١٥ و اوایل ٢٠١٦ همکاریهای نفتی خود را با ایران آغاز کرد، ادامه داد: ایران و اندونزی سال گذشته یادداشت تفاهمی را برای مطالعه ۲ میدان نفتی امضا کردند که این مطالعات به پایان رسیده و انتظار داریم در آینده نه چندان دور، توافقهایی در این زمینه به دست آوریم.
به گفته سفیر اندونزی، اندونزی خواستار همکاری با ایران در بخشهای مختلف است.
صنعت نفت فرسوده است؛ سرمایه نیاز داریم
علی شمساردکانی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران هم در این نشست تخصصی با اشاره به کمبود منابع مالی برای توسعه بخش نفت و گاز اظهار کرد: همه فرآیندهای مربوط به بخش انرژی شامل اکتشاف و تولید و حتی حملونقل نیاز به سرمایهگذاری و توجه دارد، ضمن این که بخش مصرف انرژی نیز همچون دیگر بخشهای نفت و گاز نیازمند سرمایهگذاری بالایی است.
وی با اشاره به اهمیت سرمایهگذاری در بخشهای مختلف صنعت نفت گفت: تجهیزات حفاری و تولید، عمر محدود دارند و اگر این تاسیسات نوسازی نشوند احتمال بروز فاجعه زیاد است.
اردکانی با بیان این که بخش نفت و گاز هر دو سرمایهبر است، تصریح کرد: با این حال هزینه تولید گاز در برخی زمینهها از هزینه تولید نفت در مراحل مختلف بیشتر است.
به گفته وی، هزینه سرمایهگذاری در بخش اکتساف و تولید (E&P) نیز در حال افزایش است، بنابراین سرمایهگذاران به دنبال اطمینان بیشتر در سوددهیشان هستند.
اردکانی با بیان این که از دید من برآوردهای کنونی از سرمایه لازم در صنعت نفت کمتر از میزان واقعی است، افزود: در شرایطی که ظرفیت داخلی برای سرمایهگذاری محدود است، جذب سرمایه راهبردیترین مسئله ملی به شمار میرود. اغراقآمیز نیست اگر بگوییم دولت، مجلس و بازار از دید کلان باید در این زمینه با هم بحث کنند.
رویای آمریکایی ترامپ در بخش انرژی
علیرضا عرشی، مدیر پیشین امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران به عنوان سخنران پایانی این نشست تخصصی با بیان این که هم اکنون در موقعیت خطیری در بخش انرژی قرار داریم، گفت: ادعا شده است که نفت آمریکا میتواند جایگزین نفت ایران شود، در حالی که اجرای چنین سیاستی از نظر اقتصادی و فنی با چالش مواجه است.
وی در توضیح بیشتر افزود: ساختار پالایشگاههای قدیمی که نفت ایران را پالایش میکنند با محدودیت مواجه است، زیرا آنها قابلیت فرآوری نفت سنگین را دارند، در حالی که نفت آمریکا در مقایسه با ایران سبکتر است و این جایگزینی با چالش مواجه میشود.
مدیر پیشین امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران اعلام کرد: برنامه ترامپ برای برتری آمریکا در بخش انرژی «رویای امریکایی» است و شاید آمریکا در ٢٠٢٠ صادرکننده نفت شود که البته این موضوع به عوامل مختلف بستگی دارد. مهمترین مسئله در تولید نفت این است که رشد اقتصاد جهانی تا سال ٢٠٥٠ با انتظار ثابت بودن رشد تقاضا، از تحولات سیاسی نیز تاثیر میپذیرد و این موضوع میتواند بر برنامههای آمریکا اثر بگذارد.
عرشی، زلزله ژئوپلیتیک اصلی را تبدیل شدن آمریکا به قدرت مطلق گازی دانست و افزود: عرضه مازاد الانجی آمریکا میتواند قاعده بازی را تغییر دهد، زیرا هدفگیری این سوخت بازارهای آسیا، اروپا و آمریکاست.
وی ادامه داد: آمریکا میتواند پس از قطر و استرالیا به سومین تولیدکننده الانجی جهان بدل شود.
مدیر اسبق امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به سیاستهای ایران در بخش برداشت از میدانهای مشترک گفت: بهترین روش همکاری با همسایهها و بهرهبرداری از میدانهای مشترک است که روش خوبی برای پیشگیری از مهاجرت ذخایر به شمار میآید.