به گزارش ایران اکونومیست، فاطمه مهاجرانی سرپرست مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان و دانش‌پژوهان جوان در برنامه تلویزیونی پرسشگر که با موضوع «ارتباط مدرسه، دانشگاه، صنعت» برگزار شد با بیان اینکه آنچه میان این سه عنصر مشترک است، انسان و علوم است، اظهار داشت: وظیفه مدرسه ساختن انسان‌هایی است که حیات طیبه را تجربه می‌کنند.
وی افزود: دانش‌آموز پرسشگر و متعهد می‌تواند به‌خوبی در عرصه صنعت و دانشگاه نقش ایفا کند؛ باید رابطه طبیعی و ارگانیک میان این سه عرصه شکل بگیرد و اگر نظام آموزشی را به عنوان یک نظام هدفدار، مسئول تربیت انسان مسئول بدانیم، وی باید نیاز را در صنعت ببیند.
مهاجرانی با بیان اینکه جا دارد دیدن محیط صنعت و دانشگاه توسط دانش‌آموزان تقویت شود، ادامه داد: اگر افق پیش رو را نشان بدهیم و این افق از کودکی شکل بگیرد و در دوره متوسطه اول این بستر فراهم شود تا دانش آموز بداند صنعت چیست، بهتر می‌تواند مسیر خود را انتخاب کند.
وی افزود: باید منافع مشترکی ایجاد شود؛ هیچ کجای دنیا به مدرسه مانند ما نگاه نمی‌کنند و نگاه سرمایه‌گذاری به مدرسه دارند؛ متاسفانه رد پای صنعتگران را در جشنواره‌ای چون خوارزمی نمی‌بینیم.
سرپرست مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان و دانش‌پژوهان جوان با بیان اینکه آموزش و پرورش به‌ویژه در 9 سال اول، نقش آموزش عمومی و پایه را برعهده دارد، گفت: کار مدرسه این است که طوری هدایت عام در 9 سال اول و هدایت خاص در دوره متوسطه را انجام دهد که آدم‌ها درست انتخاب کنند و بعد به علت عدم علاقه، در دانشگاه تغییر مسیر و رشته ندهند.
وی با تأکید بر اینکه صنعت و دانشگاه هر دو به هم نیاز دارند و شاید مشکل کنونی این است که گفتمان مشترک این دو قطع است، اظهار کرد: بنده سال 73 فارغ‌التحصیل مهندسی مکانیک شدم و از وحشت اینکه باید درصنعت چه کنم، نگران بودم؛ در حالی که نباید اینگونه باشد.
مهاجرانی با اشاره به نقش زیرساختی مدرسه، گفت: انسان در نظام آموزش و پرورش باید مسئول، پرسشگر و متعهد بار بیاید. بنابراین نقش مدرسه هدایتی و زیرساختی است.
وی با بیان اینکه باید تقاضا برای شکل‌گیری این ارتباطات ایجاد شود، افزود: متأسفانه سازها مجزا از هم نواخته می‌شوند، باید این سازها را کوک کنیم؛ حالا که زیرساخت های قانونی فراهم است باید آموزش و پرورش مطالبه گر باشد. دانشجویان ما مهارت‌های نرم ارتباطی، رفتار جرأت مندانه و... را نمی‌دانند.
