به گزارش ایران اکونومیست، «ایرج تاج الدین» مسئول دبیرخانه ستاد توسعه سواحل مکران افزود: سواحل مکران در حوزه های مختلف از جمله حمل و نقل، نفت، گاز و پتروشیمی، گردشگری و شیلات از ظرفیت هایی بی نظیر و گسترده برخوردار است که این ظرفیت ها، مکران را از مناطق مشابه متفاوت می کند.
وی با تاکید بر اینکه این ظرفیت ها باید به سرمایه گذاران داخلی و خارجی معرفی شود، گفت: برگزاری دومین همایش معرفی فرصت های سرمایه گذاری و توسعه پایدار در سواحل مکران با این هدف در دستور کار ستاد توسعه سواحل مکران قرار گرفت و امروز در مرکز همایش های برج میلاد آغاز بکار کرد.
مسئول دبیرخانه ستاد توسعه سواحل مکران، ارایه و بررسی برنامه های دستگاه های اجرایی در راستای توسعه منطقه مکران، پیگیری سیاست ها و اهداف کلان جمهوری اسلامی در توسعه سواحل مکران و همچنین ایجاد فضای مناسب به منظور تعامل مستقیم مسئولان و دست اندرکاران وزارتخانه ها و دستگاه های اجرایی با سرمایه گذاران داخلی و خارجی را از دیگر اهداف این همایش ذکر کرد.
به گفته تاج الدین، در همایش معرفی فرصت های سرمایه گذاری و توسعه پایدار سواحل مکران، نشست هایی تخصصی در زمینه های حمل و نقل، شیلات، گردشگری، صنایع و معادن، نفت، گاز و پتروشیمی و همچنین تامین مالی بین المللی برگزار می شود.
بنا به این گزارش، در برنامه ششم توسعه موضوع توسعه سواحل مکران مورد توجه ویژه قرار گرفته است و از این رو، همایش توسعه سواحل مکران امروز یکشنبه (ششم اسفندماه) در مرکز همایش های بین المللی برج میلاد آغاز بکار کرد و تا فردا ادامه دارد.
مکران، سرزمینی ساحلی در جنوب شرقی ایران و جنوب غربی پاکستان است که در طول خلیج عمان از راس الکوه در باختر جاسک تا «لاس بلا » در جنوب خاوری ایالت بلوچستان پاکستان گسترده است.
وجود منطقه آزاد تجاری - اقتصادی چابهار، وجود سواحل مناسب، زمین و پس کرانه‌های مناسب در امتداد ساحل، وجود بسترهای عالی برای ترانزیت و کشتیرانی تجاری و وجود خلیج‌های کوچک (خورها) از جمله قابلیت های این منطقه به شمار می آید.
یکی از مهمترین قابلیت‌های این منطقه، مجاورت آن با آب‌های آزاد بین المللی در سرتاسر مرز جنوبی، همسایگی مستقیم با کشورهای پاکستان و افغانستان، و به طور غیرمستقیم با کشورهای آسیای مرکزی (از طریق ترکمنستان) است که یک راه غیرقابل چشم پوشی برای این کشورهای محصور در خشکی (به جز پاکستان) به دریاهای آزاد محسوب می‌شود.
استان سیستان و بلوچستان در مسیر دو کریدور از سه کریدور ترانزیتی بزرگ دنیا قرار دارد. این امر، منطقه مکران را به عنوان محور ترانزیتی طرح توسعه جنوب شرق مطرح می‌کند. در صورت راه‌اندازی محور ترانزیتی کشور، که از بندر چابهار آغاز و با عبور از شهرهای استان سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی، رضوی و شمالی به کشورهای آسیای میانه ختم می‌شود، این منطقه محروم، از فقر و محرومیت خارج خواهد شد و به سوی توسعه حرکت خواهد کرد.
بندر چابهار یکی از چهارراه های اصلی کریدور جنوبی تجارت جهانی نیز محسوب می‌شود. این بندر به علت موقعیت راهبردی خود و دستیابی به آب های آزاد بین‌المللی، جایگاه ویژه ای در مبادلات بین ایران و سایر نقاط منطقه دارد.
چابهار نسبت به سایر نقاط ساحلی ایران، مزیت‌های خاص خود را دارد؛ آب های عمیق در خلیج چابهار، شرایط پهلوگیری کشتی های بزرگ و ایجاد تاسیسات بندری را فراهم می کند. این بندر، مهمترین بندر تجاری خارج از حوضچه خلیج فارس است و از نظر سیاسی و راهبردی در مواقع جنگ و بحران‌های منظقه‌ای می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای ایفا کند. قرار گرفتن چابهار در یک خلیج، موقعیت بندری ایده‌آلی برای توسعه فیزیکی در آینده به آن می‌بخشد که بسیاری از بنادر دنیا، از آن محرومند.
