به گزارش ایران اکونومیست؛ کاوه خداشناس با اشاره به نقش خود در سریال «رنج پنهان» گفت: وقتی تاریخ دهه ۵۰ را مطالعه می‌کنیم متوجه می‌شویم که خیلی از حزب‌ها در آن برهه تاریخی فعال بودند و جوان‌ترها بنا به هیجان، سن و سال و اعتقادات مذهبی خود جذب حزب‌های مذهبی یا فضای توده‌ای و روشنفکری می‌شدند.
این بازیگر سینما و تلویزیون اضافه کرد: «یوسف» سریال «رنج پنهان» هم یکی از افراد طبقه مرفه جامعه است که جذب فضای توده‌ای شده و در تضاد با خانواده خود اقداماتی را انجام می‌دهد.
وی ادامه داد: در سریال می‌بینیم که پدر یوسف از افراد فعال در کودتای ۲۸ مرداد بوده؛ یوسف از دل چنین خانواده‌ای بیرون آمده و در فضای دانشکده فنی دانشگاه فعالیت می‌کند و در ادامه می‌بینیم که یک‌باره به تور بچه‌های چریک فدایی می‌افتد؛ بچه‌هایی که نگرش‌های تند و مبارزه‌طلبانه داشتند.
خداشناس تصریح کرد: به نظر می‌رسد نقطه هوشمندانه قصه هم همین است که یوسف ناخواسته وارد چنین فضایی می‌شود و یک‌باره به خودش می‌آید می‌بیند وسط یک مبارزه مسلحانه است؛ مانند رمان جنایت و مکافات که راسکلنیکف یک‌باره مرتکب قتل می‌شود و بعدازآن زندگی‌اش تحت‌الشعاع آن اشتباه قرار می‌گیرد.
وی افزود: درواقع جذابیت قصه در این است که یوسف تصمیمی می‌گیرد که زندگی و جریان فکری او را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و به خاطر تصمیمش مجبور می‌شود از زندگی آرام خود بگذرد.
بازیگر سریال رنج پنهان تأکید کرد: برگ برنده سریال «رنج پنهان» جذابیت قصه است که در آن به سراغ چریک‌های فدایی قبل از انقلاب رفته است؛ قشری از جوان‌های دانشجو که بنا به نگرش خود جذب چنین جریان تندرویی می‌شدند.
وی تصریح کرد: قطعاً جذابیت قصه و فضای نوستالژیک مخاطب را برای دنبال کردن قصه ترغیب می‌کند.
این بازیگر با اشاره به حضور استعدادهای مختلف در شهرستان‌ها اظهار کرد: اعتماد به نیروهای شهرستانی نیاز به یک برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری دارد که مدیران باید برای این چالش‌ها تصمیم بگیرند؛ چراکه بخش عمده بازیگران تهران بچه‌های شهرستان‌ها هستند.
خداشناس در ادامه گفت: سازمان صداوسیما برحسب برنامه‌هایی که دارد با راه‌اندازی شبکه استانی برای افراد توانمند بستری را به وجود آورده اما این شبکه‌ها باید به لحاظ کیفی هم رشد کنند که این موضوع به حوزه مدیریتی بازمی‌گردد.
این بازیگر سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: امیدوارم ساخت آثار سینمایی و تلویزیونی از شکل تمرکز روی تهران خارج شود چراکه هر شهرستانی ظرفیت‌های اقلیمی و بصری مناسبی دارد که می‌تواند جذاب باشد ولی اگر از این بضاعت‌ها استفاده نشود همه سریال‌ها آپارتمانی و شبیه به هم می‌شود.
