به گزارش ایران اکونومیست به نقل از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، فناوری نانو جنبه‌های مختلف دنیای امروز را تحت تأثیر خود قرار داده است و نمونه‌های مختلفی از کاربردهای فناوری نانو در زندگی بشر وجود دارد؛ یکی از این کاربردهای مهم، انتقال کنترل‌شده دارو به اندام هدف است. به عبارت دیگر با کمک فناوری نانو می‌توان داروها را به کمک حامل‌های مختلف به اندام هدف رساند.
در روش‌های معمول مصرف دارو، نظیر مصرف خوراکی و تزریقی، دارو بدون هیچ محدودیتی در سراسر بدن توزیع می شود و تمام بدن را تحت اثرات دارو قرار می دهد که مصرف این چنینی دارو باعث بروز عوارض جانبی می‌شود که گاهی تحمل آن بسیار سخت است و مشکلاتی را به همراه دارد.
از طرفی برای دستیابی به یک اثر خاص، نیاز به مصرف مقادیر زیادی از دارو است، اما با کمک فناوری نانو می‌توان به دارو رسانی هدفمند دست یافت و زمان، مکان و سرعت آزادسازی دارو در بدن را با دقت بالایی کنترل کرد که در سیستم‌های دارو رسانی جدید عوارض جانبی کمتر، کارایی بیشتر و راحتی بیمار را به دنبال خواهند داشت.
حامل‌های مختلفی را می‌توان به عنوان ناقل‌های دارو در دارورسانی مورد استفاده قرار داد و از آنجا که دارو نقش درمانی دارد، باید تا رسیدن به محل هدف در بدن محافظت شود و خواص شیمیایی و بیولوژیکی خود را حفظ کند که در برخی از داروها به شدت سمی بوده و می‌توانند سبب اثرات جانبی منفی شد و اگر حین آزاد شدن تخریب شوند، اثر درمانی آنها کاهش می‌یابد.
به عنوان مثال، در شیمی درمانی داروهای مصرفی تا حد قابل‌توجهی سمی هستند و افزایش مقدار آنها می‌تواند اثر معکوس بگذارد و حتی به مرگ بیمار منجر شود و به بیان دیگر، اگر دارو بتواند مستقیماً به بافت هدف برسد و روی سایر قسمت‌های بدن تأثیر نگذارد، به مراتب مؤثرتر خواهد بود.
لیپوزم‌ها، نانوذرات، درخت‌سان‌ها، مایسل و کریستال مایع از انواع ناقل‌هایی هستند که در دارورسانی هدفمند یا نانودارورسانی کاربرد دارند.
