به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گیزمگ، مطالعه جدیدی از محققان دانشگاه استنفورد نشان داده است که موشهایی که مورد تزریق "سلولهای بنیادی پلوریپوتنت القا شده"(iPSCs) قرار گرفتند، واکنشهای قابل توجهی از سیستم ایمنی بدن آنها به انواع سرطان دیده شد.
اگر این مطالعه در انسانها تکرار شود، این تحقیق میتواند راه را برای درمان سرطان به صورت فرد به فرد هموار کند که عمدتا بیمار را در برابر بسیاری از انواع تومورها واکسینه میکند.
"سلولهای بنیادی پلوریپوتنت القا شده"، سلولهای بنیادی هستند که میتوانند از افراد بزرگسال، اغلب از نمونههای پوست و یا خون آنها گرفته شود و سپس به صورت ژنتیکی به مرحله تکامل میرسند؛ به این معنی که آنها میتوانند در هر نوع سلول در بدن انسان رشد کنند.
اولین کشف بزرگ در تحقیقات جدید هنگامی رخ داد که تیم استنفورد کشف کرد که "سلولهای بنیادی پلوریپوتنت القا شده" بسیار شبیه به سلولهای تومور هستند که امکان استفاده بالقوه در کمک به آموزش سیستم ایمنی برای مورد هدف قرار دادن بهتر سرطانها را داراست.
برای تست این نظریه، محققان واکسن جدید سرطان را به یک گروه از موشها تزریق کردند. پس از تزریق چهار هفتهای واکسن به صورت هفتگی، سلولهای سرطان پستان به موشها انتقال داده شد.
سرطان در گروههای شاهد(کنترل) رشد و توسعه یافت، اما در 70 درصد از موشهای واکسینه شده، اندازه تومورها به طور قابل توجهی کاهش یافت، در حالی که سلولهای سرطانی به طور کامل در دو موش از بین رفت.
نتایج در سرطان پوست و ریه نیز تکرار شد.
"نایجل کورمن"، سرپرست پژوهش توضیح میدهد: این روش بسیار قدرتمند است، زیرا به ما اجازه میدهد که سیستم ایمنی را به طور همزمان در معرض بسیاری از اپیتوپهای(epitope) مختلف سرطان قرار دهیم. هنگامی که فعال شود، سیستم ایمنی به شروع رشد سلولهای سرطانی هوشیار میشود.
یک اپیتوپ قسمتی از یک آنتیژن است که توسط سیستم دفاعی بدن تشخیص داده میشود.
علامت سوال بزرگی که در این تحقیق وجود دارد این است که آیا روی انسان نیز نتایج مشابهی خواهد داشت؟
گام بعدی برای تیم این است که بررسی کنند که آیا این فرایند قبل از آزمایش روی بیماران در سلولهای انسانی به صورت درونکشتگاهی(Vitro) در محیط آزمایشگاهی نیز کار میکند.
هدف نهایی این است که بیماران "سلولهای بنیادی پلوریپوتنت القا شده" شخصی خود را همراه با درمانهای سنتی سرطان دریافت کنند.
"جوزف وو"، محقق ارشد این مطالعه میگوید: اگرچه پژوهشهای زیادی باید انجام شود، اما این مفهوم بسیار ساده است. ما نمونه خون فرد را میگیریم، سلولهای "iPS" را میسازیم و سپس سلولها را برای جلوگیری از ایجاد سرطان در آینده به وی تزریق میکنیم. من در مورد آینده بسیار هیجانزده هستم.
محققان دیگری که در این مطالعه خاص دخیل نیستند، ارزیابی محتاطانهای دارند. به عنوان مثال "دنیل دیویس" استاد ایمونولوژی دانشگاه منچستر معتقد است که در این تحقیق هیچ نشانهای وجود ندارد که این درمان در انسان قابل اجرا باشد.
وی همچنین در جملهای کنایهآمیز گفت: این خبر خوبی برای موشها است.
این تحقیق در مجله Cell Stem Cell منتشر شده است.