به گزارش ایران اکونومیست؛ پروند سی و ششمین جشنواره فیلم فجر نیز با تمام نقاط قوت و ضعف بسته شد تا سال نو سینمایی ایران آغاز شود. حالا احتم
الا مهمترین بحث این روزهای سینما اکران نوروزی خواهد بود و اینکه کدام آثار می‌توانند در رقابت برای اکران نوروزی موفق شوند.
اما گذشته از اکران نوروزی، اینکه جشنواره فیلم فجر به عنوان ویترین سینمای ایران در سی و ششمین دوره خود چقدر انتظارات را برآورده کرد و یا اینکه این رویداد امسال با چه تغییراتی نسبت به دوره‌های گذشته برگزار شد، و نیز بسیاری موضوعات دیگر نیاز به برسی دارد.
در بررسی تغییرات جشنواره فیلم فجر امسال نسبت به چند دوره اخیر شاید مهمترین و نخستین تغییر را باید به دبیر جشنواره اختصاص داد. البته تغییر دبیر حالا به یک اپیدمی تبدیل شده و در بهترین حالت تنها هر فرد دو دوره دبیر باقی می ماند.
امسال هم بعد از علیرضا رضاداد و محمد حیدری که هر کدام دو دوره مدیریت جشنواره را بر عهده داشتند نخستین تغییر با تعیین ابراهیم داروغه‌زاده به عنوان دبیر سی و ششمین دوره جشنواره رقم خورد.
داروغه‌زاده نیز که از همان ابتدا با شعار تغییر برای بهبود کیفیت، مسئولیت جشنواره را قبول کرده بود، در ابتدا محل جشنواره که هشت سالی در برج میلاد جا خوش کرده بود را به پردیس ملت منتقل کرد.
این تغییر هر چه به برگزاری جشنواره نزدیک‌تر شدیم مخالف‌های بیشتری را در میان اهالی رسانه پیدا کرد و حتی در آستانه چند روز مانده به برگزاری جشنواره طوماری از طرف خبرنگاران برای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جمع‌آوری شد. عمده مخالفت‌ها اهالی رسانه از شرایط بَد ترافیک و کمبود پارکینگ در این محل خبر می‌داد که به نوعی آلودگی هوا و تعطیلی چند روزه تهران این معضل را تا حدودی به محاق بُرد.
البته کیفیت نمایش فیلم‌ها در پردیس ملت قطعاً قابل مقایسه با برج میلاد نبود بنابراین از منظر کیفیت پخش، جشنواره در این دوره نمره قبولی نسبت به ادواره گذشته خود حداقل در برج میلاد گرفت.
تغییر بعدی که شاید مهمتر از هر تغییری، در برگزاری جشنواره بتوان از آن یاد کرد، آیین نامه جشنواره بود و در این بخش نیز شاید مهمترین تغییر تعداد فیلم‌ها و بخش های جشنواره بود که در مقایسه با سال گذشته تنها به یک بخش سودای سیمرغ کاهش یافت و تعداد فیلم‌های حاضر در بخش مسابقه نیز از 44 به 22 اثر کاهش یافت.
جدا کردن سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه میدانی و جلوه‌های بصری، آوردن سه سیمرغ ویژه برای بهترین فیلم در بخش «هنر و تجربه»، «کارگردان فیلم اول» و بهترین «فیلم کوتاه» همچنین حذف بخش مستند و رقابت 2 اثر برگزیده مستند در بخش سودای سیمرغ از دیگر تغییرات مهم بخش آیین نامه بود.
نکته قابل توجه در مدیریت جشنواره امسال نیز اینکه تمامی قوانینی که در آیین نامه وضع شد با تمام فشارها از طرف طیف‌های مختلف، تغییری نکرد و در واقع همان طور که از قبل پیش‌بینی شده بود همان میزان آثار در بخش سودای سیمرغ با یکدیگر رقابت کردند.
در بخش انتخاب بهترین فیلم از نگاه تماشاگران نیز برای نخستین بار آرای مردمی به صورت الکترونیک اخذ شد و شاید بعد از سال‌ها که همواره آراء به شکل دستی جمع‌آوری می‌شد و محل بحث بود امسال مکانیزه شدن این آراء نتیجه مثبتی در پی داشت.
اما گذشته از بخش مدیریتی جشنواره که با تغییرات رو به جلویی نیز همراه شد، امسال تنوع در مضمون آثار نیز از جمله موفقیت‌های جشنواره به حساب می‌آمد.
در جشنواره سی و ششم با وجود کاهش تعداد فیلم‌های بخش مسابقه اما آثار با مضمون‌های مختلفی چون؛ پنج فیلم با کیفیت دفاع مقدسی، سه فیلم با موضوع تحولات منطقه‌ای و داعش، دو فیلم کمدی، سه فیلم اولی، هشت فیلم با موضوع اجتماعی، یک فیلم معمایی - فلسفی، یک انیمیشن و دو مستند، نشان داد که جشنواره با این تنوع، نظر سلیقه‌های مختلف را جلب خواهد کرد.
تقریباً هیچ دوره ای از جشنواره فیلم فجر برگزار نشده است که حواشی خاص خود را نداشته باشد و در این میان امسال نیز جشنواره از گزند حواشی نامزده‌ها در امان نماند و جدی‌ترین حاشیه جشنواره از روز آخر نمایش فیلم‌ها در پردیس ملت آغاز شد.
زمانی که هیات داوران اسامی نامزدها را اعلام کردند و بازیگرانی چون ساعد سهیلی، مهدی پاکدل، جواد عزتی جایی در میان نامزدها جای نداشتند و یا فیلم «لاتاری» درهیچ بخشی نامزد نشد، صدای اهالی رسانه بلند شد و هر چند داوران معتقد بودند انتخاب های درستی انجام داده اند اما انتقادهای تندی از طرف رسانه‌‌های مختلف و منتقدان به رای آنها مطرح شد.
اهدای 2 سیمرغ در بخش بهترین کارگردانی و 2 سیمرغ در بخش فیلمنامه نیز از جمله اتفاقات نادر این دوره از جشنواره بود که آیا این اقدام مطابق با قوانین بوده است یا نه نیز جای بحث دارد.
حالا و با تمام این تفاسیر سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر نیز در روز جشن چهل سالگی انقلاب اسلامی برگزار شد و به نظر می‌رسد این رویداد مهم هنری که تمام نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند دیگر نیاز به یک اساسنامه دائمی دارد تا با کمترین تغییر به شکلی حرفه‌ای‌تر و در یک مکان دائمی برگزار شود.
جشنوار فجر که حالا مهمترین پاشنه آشیل آن همین تغییرات مداوم قوانین بوده آنقدر به بلوغ رسیده است که با تدوین اساسنامه مدون و دائمی و مدیریت خود اهالی سینما به یک فستیوال مهم تبدیل شود.
