ابداع پوست مصنوعی که فشار و دما را حس می‌کند

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از تک‌تایمز، افرادی که دچار قطع عضو شده‌اند، نمی‌توانند نیروی به کار گرفته شده در اندام مصنوعی خود را احساس کنند. ممکن است یک پوست الکترونیکی قابل انعطاف، خودترمیم و کاملا قابل بازیافت که توسط پژوهشگران "دانشگاه کلرادو بولدر" (University of Colorado Boulder) ابداع شده است، این شرایط را تغییر دهد.

این اختراع می‌تواند راه را برای توسعه و عرضه اعضای مصنوعی پیشرفته‌ هموار کند تا بتوانند به بیمارانی که دچار قطع عضو شده‌اند، قابلیت احساس دما و فشار در اندام‌های مصنوعی‌شان را بدهند.

این ماده ابداعی نازک و نیمه‌شفاف موسوم به پوست الکترونیکی، برخی ویژگی‌های عملکردی و مکانیکی پوست واقعی انسان را شبیه‌سازی می‌کند.

این پوست، برای سنجش فشار، دما، جریان هوا و رطوبت، حسگرهایی دارد که می‌تواند به تولید اعضای مصنوعی بهتر کمک کند.

توانایی این پوست الکترونیکی برای احساس فشار، عامل تعیین‌کننده در پیشرفت و بهبود اعضای مصنوعی است.

پوست الکترونیکی که اطراف یک دست مصنوعی را بپوشاند، اندام مصنوعی را قادر خواهد ساخت که هنگام نگه داشتن یک فنجان یا لیوان، فشار را حس کنند.

دانستن میزان فشاری که دست مصنوعی برای نگه داشتن فنجان به کار می‌گیرد، ممکن است به بیمار در پیشگیری از شکستن ناگهانی لیوان کمک کند.

"وی ژانگ" (Wei Zhang)، از دانشگاه کلرادو گفت: اگر به کارایی این پوست فکر می‌کنید، پوست واقعی می‌تواند به افراد در پیشگیری از سوختن و صدمه دیدن کمک کند.

وی افزود: پوست الکترونیکی می‌تواند اساسا عملکردهای پیشگیری کننده را تقلید کند. این موضوع، بخش بزرگی از پوست الکترونیکی است.

همچنین، این پوست الکترونیکی، کاربردهای بالقوه‌ای در زمینه رباتیک دارد. می‌تواند با به کار گرفتن گرما و فشار متوسط و بدون نیاز به فشار بیشتر، به سادگی خود را با سطوحی مانند دست انسان یا بازوی ربات وفق دهد.

دیگر ویژگی قابل توجه این پوست الکترونیکی، توانایی خودترمیمی آن است.

ترمیم پوست الکترونیکی شکسته یا بریده شده با فرو بردن آن در یک محلول بازیابنده انجام می‌شود که پس از آن، پوست الکترونیکی، ویژگی‌های اصلی‌ خود را دوباره به دست می‌آورد.

پژوهشگران در بررسی خود که در مجله " Science Advances" به چاپ رسید، نوشتند: ویژگی‌های این پوست الکترونیکی، یک فناوری اقتصادی و سازگار با محیط زیست را به ارمغان می‌آورد که می‌تواند کاربردهای گسترده‌ای در رباتیک، اعضای مصنوعی(پروتزها)، مراقبت‌های بهداشتی و تعامل انسان و رایانه پیدا کند.