این سوالی است که پاسخ های کاملی به آن داده نشده و یا به صورت جامع مورد بررسی قرار نگرفته است. توسعه وسایل ارتباط جمعی که به دنبال آن توسعه شبکه های اجتماعی را به دنبال دارد به طور قطع اثرات فراوانی بر رشد و بالندگی کشاورزی نیز خواهد داشت. این مهم از چند جهت جدی است که با هم مرور می کنیم:
** به اشتراک گذاری دانش و تجربه کشاورزی
دانش و تجربه از هم جدا نیست. تجربه دانش را غنی می کند و دانش امکان خطا در تجربه را کاهش می دهد. کشاورزی بی شک حاصل دانشی است که بشر از هزارها سال پیش تجره کرده به دست آمده است.
هر تجربه و هر دانشی با اشتراک گذاری آن در شبکه های اجتماعی می تواند در نقطه ای دیگر یاری گر باشد. کاشت محصولی جدید، شیوه نوینی از کشت، فن آوری و نو آوری در زراعت همه قابل اشتراک گذاری و استفاده دیگران است. با این روش مرزهای سیاسی و جغرافیایی در هم شکسته و دانش از هر انحصاری خارج می شود.
مثال آن که روش کشت یک محصول در نقطه کم آبی در جنوب شرق کشور می تواند راهگشای کشاورزان نقطه کم آب دیگری در مرکز ایران باشد و این موهبت توسعه وسایل ارتباط جمعی است.
** بهره مندی به لحظه از امکانات پیش بینی هوا
کشاورزی وابستگی فراوان به آب و هوا و توانایی پیش بینی وضعیت آن دارد. استفاده از وسایل ارتباط جمعی می تواند به لحظه کشاورزان را از تغییرات جوی که نقش به سزایی در کاهش و افزایش و حتی تا نابودی محصول دارند ایفا کند.
** آموزش مجازی
یکی از معظلات کشاورزی دور بودن مناطق کشاورزی از نقاط شهری و آموزشی است. با توسعه وسایل ارتباط جمعی و از طریق آموزش مجازی به راحتی می توان تا دورترین نقاط را از طریق آموزش مجازی بهره مند ساخته و سطح دانش کشاورزان را ارتقا داد.
بدون شک توسعه ارتباط جمعی بر تمامی امور زندگی ما موثر است و کشاورزی که از مهم ترین بخش ها و نیازهای زندگی است نیز بی بهره نخواهد بود. هر دانشی بدون تحول محکوم به فناست و کشاورزی نیز مستثنی از این قاعده نیست بهتر آن که زودتر خود را تجهیز کنیم و از این موهبت جا نمانیم.
کاوه ملک زاده کارشناس ارشد روابط عمومی
