به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، صنعت کشتیرانی همیشه با مشکل رشد باکتری‌ها، خزه‌ها و گیاهان روی بدنه‌ی کشتی‌ها مواجه است، به‌طوری که پوشش‌های خزه و جلبک همیشه به‌عنوان عامل مزاحم برای عملکرد حسگرها، دوربین‌ها و تجهیزات دریایی شناخته می‌شوند.
جلبک و خزه یکی از موانع حرکت کشتی‌ها روی آب بوده و مصرف انرژی را در کشتی‌ها افزایش می‌دهند که این امر موجب افزایش هزینه سوخت و ضرر چند میلیون دلاری به این صنعت است.
شرکت‌های تجاری در بخش کشتیرانی از رنگ و ترکیبات رنگی برای مقابله با پوشش‌های خزه و جلبک استفاده می‌کنند که این امر بسیار هزینه‌بر است. همچنین در این رنگ‌ها از تری‌بوتیلتین استفاده می‌شود که ماده‌ای سمی است.
تری‌بوتیلتین ارگانیسم‌ها را از بین برده و مانع رشد جلبک و خزه در سطح کشتی می‌شود، اما این کار منجر به آسیب‌هایی در محیط زیست می‌شود. در سال ۲۰۰۷ استفاده از این ماده ممنوع شد.
اخیراً محققان مؤسسه نانو دانشگاه سیدنی موفق به توسعه پوشش‌هایی شدند که عملکرد مشابه تری‌بوتیلتین را انجام می‌دهد؛ بدون این که آسیب‌ها و خطرات این ماده را داشته باشد. در این پوشش از نانوالگوهایی استفاده شده که مانع اتصال جلبک، خزه و میکروارگانیسم‌ها به سطح می‌شود. در واقع این پوشش، امکان هسته‌زایی را به مواد زیستی نمی‌دهد.
این نانوساختار از طبیعت الهام گرفته شده و برای تولید آن از گیاه کوزه تقلید می‌شود. گیاه کوزه یک لایه از آب در نقطه‌ی ورودی گیاه ایجاد کرده و از آن برای به دام انداختن حشرات استفاده می‌کند. محققان استرالیایی با الهام از سطح این لایه که بسیار لغزنده بوده و حشره روی آن سُر می‌خورد، پوششی تولید کردند که موجب حرکت روان‌تر کشتی‌ها می‌شود. این روش مقاومت بسیار کمی ایجاد می‌کند و کشتی با مصرف انرژی کمتری حرکت می‌کند.
این پوشش کاملاً شفاف بوده و می‌توان آن را روی تجهیزات مختلف اعمال کرد؛ بدون این که ظاهر آن تغییر کند.
