وی با اشاره به از بین رفتن بیش از ۱۷۰ هزار تن تخممرغ افزود: بیمه کشاورزی نهایتا ۶۵ درصد خسارات وارده یک قطعه مرغ را به تولیدکننده میدهد و دیگر خسارات را هم جبران نمیکند. البته هزینههای بانکی که به مرغداران زیاندیده تحمیل شده نیز بخشی از خساراتی است که متوجه آنها شده و از سوی دیگر نیز جایگزینی تولید جدید به جای محصول از بین رفته و معدوم شده در روند بسیار کندی قرار دارد که یکی از مهمترین دلیلهای آن کمبود اعتبار و نقدینگی است.
دبیرکل کانون سراسری مرغ تخمگذار ادامه داد: باید خسارات مرغداران حتی در مدتی که نمیتوانند فعالیت کنند پرداخت شود، چراکه به عنوان مثال حداقل سه ماه طول میکشد که یک مرغداری آلوده به این بیماری پس از معدومسازی اجازه تولید مجدد دریافت کند.
طلاکش گفت: اینکه می گویند بیماری همیشه جلوتر از اقدامات دامپزشکی حرکت میکند به این دلیل است که ما در مبارزه با آنفلوآنزا در حالی که میدانیم منشأ آن در کجاست و مرغهای بومی آلوده شدهاند میخواهیم در مرغداریهای صنعتی جلوی آن را بگیریم. اما اگر بودجه وجود داشته باشد قبل از آنکه ویروس وارد جمعیت مرغ بومی شود، پایش و معدومسازی مرغهای بومی آلوده و از سوی دیگر قرنطینه آنها در دستور کار قرار میگیرد تا وارد مرغداریهای صنعتی نشود.