به گزارش ایران اکونومیست؛ شاهین نصیری‌نیا، قهرمان وزنه‌برداری جهان در پاسخ به این سوال که چرا این روزها از وزنه برداری دور است، بیان کرد: من از سال 2007 که از ایران رفتم، تا المپیک 2012 مربی تیم ملی مکزیک بودم، پس از آن تا به اکنون مربی تیم ملی آمریکا هستم. متأسفانه علی رغم اینکه دوست داشتم دانش و تجربیاتم را در کشورم صرف کنم اما به علت یک سری نامهربانی‌ها مجبورم در آمریکا کار کنم.
وی در پاسخ به این پرسش که چه موانعی بر سر راه شما وجود دارد که نمی‌توانید در ایران کار کنید، عنوان کرد: این بی مهری ها تنها برای من نیست؛ یک سری از دوستانم که در ایران ماندند و کار کردند از این رفتارها ناراضی بودند که خوشحالم من به جای آنها نبودم. موانع اصلی که بر سر راه من وجود داشت، به فدراسیون‌های دوره های قبل بازمی گردد.
قهرمان وزنه‌برداری جهان ادامه داد: زمان حسین رضازاده گوش شنوایی وجود داشت. این پیشکسوت از دوستان خوب بنده است، منتهی آن زمان شرایطی جور نشد که بنده در تیم ملی فعالیت کنم. پس از رضازاده، مرادی در فدراسیون سمت گرفت. متأسفانه مرادی سمت و سوی تفکرش آن چیزی نبود که انتظارش را داشتیم و با توجه به اینکه می‌دانستم با من و بسیاری قهرمانان سازگاری ندارد، سعی کردیم از فدراسیون فاصله بگیریم.
نصیری‌نیا که با رادیو ورزش سخن می‌گفت، ادامه داد: اگر فدراسیون واقعاً به فکر وزنه برداری ایران بود، از افراد متخصص استفاده می‌کرد. اگر شاهین نصیری‌نیا، حسین توکلی، کوروش باقری و بسیاری از قهرمانان دیگر کوچکترین تخصصی دارند، باید از آنها استفاده شود. برای این ورزشکاران پول بیت المال خرج شده است، پس به جای اینکه به کشورهای دیگر بروند و مربیگری کنند، باید در داخل کشور خودمان خدمت کنند.
