به گزارش ایران اکونومیست، حسین پوپ رئیس نظام پرستاری استان بوشهر در حاشیه تجلیل از پرستاران نمونه استان بوشهر درگفت وگو با ایرنا افزود: در زمان حاضر از نظر نیروی انسانی از کف استانداردی که باید برای هر تخت 1.2تا 2.8 پرستار وجود داشته باشد پایین تر هستیم.
وی اضافه کرد: با وجود کمبود نیروی انسانی و فشردگی شیفت های کاری ولی پرستاران استان تلاش می کنند مشکلات موجود کار آنها را تحت الشعاع خود قرار ندهد و خدمات مناسبی را ارائه کنند.
پوپ اضافه کرد: برخی از مشکلات به دلیل کمبود نیرو و تجهیزات رقم می خورد که باید مسئولان تدبیر لازم را در این زمینه بیندیشند.
رئیس نظام پرستاری بوشهر گفت: باتوجه به ارتباط مستقیم بیمار با پرستار بیشتر کمبودهای موجود متوجه پرستار می شود.
وی با اشاره به توهین ها و برخی هجمه هایی که علیه پرستاران در فضای مجازی صورت می گیرد افزود: بیشتر این مشکلات ناشی از کمبود نیرو است، این درحالی است که پرستاران با همه کمبودها نهایت تلاش خود را برای بیماران انجام می دهند.
پوپ گفت: اگر تجهیزات و نیروی انسانی به اندازه باشد میزان خطاها کاهش می یابد.
وی با اشاره به میزان رضایتمندی مردم از عملکرد پرستاران اضافه کرد: ممکن است برخی اشکالات وجود داشته باشد ولی فعالان اجتماعی نباید باعث تشویش اذهان عمومی و ایجاد بی اعتمادی درجامعه شوند.
پوپ در مورد برخی مطالبه پرستاران بیان کرد: در صورت پرداخت مطالبات بخش درمان توسط بیمه ها بیشتر مطالبه پرستاران دانشگاه علوم پزشکی پرداخت می شود.
وی بدون اشاره به میزان طلب پرستاران اضافه کرد: از ابتدای سال تاکنون کارانه پرستاران پرداخت نشده است.
پوپ بی عدالتی در پرداخت ها را از جمله مشکلات پرستاران عنوان کرد و ادامه داد: برخی از مشاغل متناسب با سختی کاری که دارند حقوق مناسبی به آنها تعلق نمی گیرد که این نوعی بی عدالتی در پرداخت به شمار می رود.
وی تاکید کرد: پرستاران نیز مانند سایر قشرهای جامعه نیازمند استراحت روحی و ذهنی هستند تا از خستگی و روزمره شدن فارغ و زمینه ارائه خدمات بهتر توسط این قشر فراهم شود.
وی یادآورشد: پرستاران بیشترین ارتباط را از نظر معنوی و انسانی با بیماران دارند و در حوزه آموزش، بالینی، مدیریتی، پزشک خانواده و بهداشت نقشی موثر و مهم ایفا می کنند.
وی شناخته نشدن جایگاه پرستاری در جامعه را از مهمترین مشکلات این قشر عنوان کرد و ادامه داد: تبیین جایگاه پرستاری در جامعه کمترین کاری است که باید برای آنان در جامعه انجام شود.
