به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه خبری ساینس، الگوریتم مورد استفاده برای این منظور با عنوان GAN شناخته می‌شود. این الگوریتم بدون هرگونه پیشینه و اطلاعات از زبان سایفر و تنها از طریق تحلیل هزاران عبارت و سطر کدگذاری شده توانست اطلاعات سایفر را رمزگشایی کند. متن‌های مورد استفاده در این تحقیقات هیچ ارتباطی با هم نداشتند.
یک سایفر الگوریتمی است که برای رمزگذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. سایفر در واقع مجموعه‌ای از اقدامات مرتبط است که با ترتیب خاصی انجام می‌شوند. رمزگشایی سایفرها از چندین قرن پیش به عنوان یک چالش مطرح بوده است. اما در چند دهه اخیر روش‌های خودکاری برای رمزگشایی سایفرها ابداع شده است.
تقریبا تمام شیوه‌های خودکار رمزگشایی سایفر نیاز به دخالت انسان دارند و تکنیک‌های خودکار با اطلاعات موجود بشر ادغام شده است تا امکان اشکال‌زدایی نتایج به دست آمده از عملکرد الگوریتم‌های ساده تحلیل تناوب، انجام شود. اما محققان دانشگاه تورنتو با همکاری متخصصان گوگل توانستند یک شبکه عصبی هوشمند را به گونه‌ای آموزش دهند که بدون دسترسی به اطلاعات قبلی بتواند سایفرها را رمزگشایی کند. از آنجا که ترجمه زبان‌های مختلف فرآیندی شبیه به کدگشایی یک سایفر است، این رویکرد می‌تواند نرم‌افزارهای ترجمه را بهبود بخشد.
در رمزنگاری، رمز سزار یکی از ساده‌ترین و شناخته‌ترین تکنیک های رمزنگاری است که با عناوین کد سزار یا جابجایی سزار شناخته می‌شود. این رمز یک نوع رمز جانشینی است که هر حرف در متن اصلی با حرف دیگری با فاصله ثابت جابجا می‌شود.
رمز ویژنر یک روش رمزنگاری متن الفبایی است که با استفاده از یک سری از رمزهای سزار، یک کلید انتخابی جهت رمزنگاری استفاده می‌شود.
