روحانی برای تصمیماتی که می‌گیرد باید از هزار خان بگذرد و همین شاید باعث می‌شود بگوید زجر کشیده‌ام. از آن سو در ینگه دنیا هم ترامپی شاخ و شانه می کشد که دوست دارد به هر شکل ممکن ایران را زمین بزند و ترامپ ضد برجام هم یعنی زجر مضاعف روحانی.
از قدیم گفته‌اند «زجر کشیده حرف زجر کشیده را خوب می‌فهمد» آقای رییس جمهور بخش هایی از مردم هم این روزها در حال زجر کشیدن هستند و به سختی زندگی می‌کنند.
بخشی از مردم سخت زندگی می‌کنند. باورش سخت است که آرزوی یک خانواده نان شب باشد. آنها آرزو دارند گرسنه نخوابند.
جوانی از سربازی آمده است و کار می‌خواهد. دانشگاه هم رفته است. برمی‌گردد اما کاری نیست.
تورم اگرچه مهار شده اما گرانی همچنان احساس می شود و همبن شماری از مردم را اذیت می‌کند و آنها زجر می‌کشند. حقوق بخشی از مردم به همین دلیل به آخر ماه نمی‌رسد. البته هستند بعضی‌ها هم که یک حقوق‌شان برای یک سال کافی است.
آقای رییس جمهور، مردم خوزستان هوا ندارند. هر سال این اتفاق می‌افتد. به مردم این بخش از سرزمین ایران حق دهید که فغان کنند که چرا فکری به حال ما نمی شود؟ آلودگی هوا بخشی از زندگی مردم تهران شده است. خشک‌سالی بخش مرکزی ایران را فراگرفته است. چه باید کرد؟ هر سال و هر سال یک مشکل؟ این نشان می‌دهد که کاری با برنامه ریزی نداریم و نمی‌توانیم مشکلات کشور را حل کنیم
آقای روحانی جدا از مشکلات معیشتی و اقتصادی جوانان این کشور تفریح و سرگرمی هم می‌خواهند. بعضی از جوانان دوست دارند به کنسرت بروند. برخی دختران دوست دارند به ورزشگاه بروند. بخشی دیگر دوست دارند ساز بزنند.
اینها به شما رای دادند که به این خواسته‌ها برسند و شما هم در جریان انتخابات گفتید خواهند رسید. پس انتظار آنها از شما چیز غریبی نیست.
همه ما می‌دانیم برای هر تصمیمی چه سختی‌هایی می‌کشید و با چه بحران‌هایی روبرو هستید. به قول بهزاد نبوی روحانی هر 9 ساعت یک بحران دارد. ما همه اینها را می‌دانیم اما انتظار داریم شما هم مشکلات ما را درک کنید و آنها را حل کنید.
ما در خرداد 92 و اردیبهشت 96 کار خود را کردیم حالا نوبت شماست.
عصرایران
