به گزارش ایران اکونومیست؛ زمانی که طرح "آپولو" در مراحل آغازین خود بود، چگونگی راه رفتن بر سطح ماه یکی از معضلات پیش روی دانشمندان به شمار میرفت. با توجه به اینکه جاذبه ماه تقریبا یک ششم زمین است طبیعتا فضانوردی که عادت به راه رفتن در جاذبه زمین را دارد نمیتواند به راحتی در سطح ماه قدم بردارد.
کارشناسان بعد از بحث و مشورتهای طولانی به این نتیجه رسیدند که بهترین راه حل برای آموزش فضانوردان، قدم زدن افقی است! برای انجام این تمرین البته به وسایل و تجهیزات مخصوصی نیاز بود. بازویی که از آن آویزههایی به لباس فضانورد باید نصب میشد. این آویزهها از جنس فنر و یا لاستیک بودند تا از فشار جاذبه زمین کم کنند و در عین حال وضعیت غیرثابتی را برای فضانورد بوجود آورند. به این ترتیب فضانوردان ساعتهای متمادی باید تمرین میکردند تا یک بار دیگر در زندگی راه رفتن را یاد بگیرند البته این بار نه در سن طفولیت و نه برای قدمهای اول بر روی زمین بلکه برای راه رفتن بر سطح ماه.