به گزارش ایران اکونومیست، در گذشته موارد متعددی درباره سلامت یا عدم سلامت ماهی تیلاپیا در کشور مطرح شده است و مخالفان این ماهی، دلایل مختلفی برای بر حق بودن استدلالهای خود برمی شمرند.
در واکنش به این استدلال‌ها موسسه تحقیقات شیلات، همه آنها را رد و سلامت محصول تیلاپیا که تحت نظارتهای بهداشتی تولید می شود، را تایید می کند.
دلیل واکنش‌های فراوان به تولید تیلاپیا
در میان ماهی‌های پرورشی کشور، قزل آلا سهم بالایی را به خود اختصاص داده و علاوه بر تأمین تقاضای داخلی، صادرات نسبتاً مناسبی را تجربه کرده است.
بازار پسندی و عملکرد مناسب تولید قزال آلا باعث شده است که تعداد زیادی از افراد به پرورش این ماهی روی بیاورند و بازار این محصول در کشور اشباع شود، هرچند که این افزایش تولید منجر به کاهش قیمت آن برای مصرف کننده نشده است.
مصرف‌کننده یا مردم به دلیل نبود نظارتهای لازم بر بازار و تعدد واسطه ها ، از این مزیت افزایش تولید کم بهره بوده‌اند به طوری که در شرایطی که تولیدکنندگان ماهی قزل آلا اعلام می‌کنند، هر کیلوگرم از این محصول خود را حدود 8 هزار تومان به فروش می‌رسانند اما در بازار 12 هزار و 500 تومان تا 18 هزار تومان (در تهران) به فروش می رسد.
سد محیط زیست در برابر دورخیز تولید تیلاپیایی وطنی
رقیب جدی قزل آلا در سال‌های اخیر همواره برای تولید دورخیز داشته اما با مانع سازمان محیط زیست رو به رو شده است. آن طور که محمد پورکاظمی رئیس موسسه تحقیقات شیلات ایران اعلام کرده است با پرورش این ماهی در استان یزد می‌توان نیمی از نیاز کشور به ماهی را تأمین کرد و بهره وری مناسبی به دست آورد.
بیشتر بخوانید: استان یزد می‌تواند کل نیاز ماهی کشور را با تولید تیلاپیا تامین کند
بنابراین گزارش، با حمایت وزارت جهاد کشاورزی از تولید این محصول در کشور رقابت تولیدکنندگان قزل‌آلا و تیلاپیا وارد فاز جدیدی شده و تبدیل به محل تقابل این وزارتخانه با سازمان محیط‌زیست شده است.
با توجه به وارداتی بودن "تخم چشم زده قزل آلا" یا همان تخم این ماهی که از کشور فرانسه در حجم بالایی وارد می‌شود، متقاضیان آزاد شدن تولید تیلاپیا ، فشار واردکنندگان تخم قزل آلا را عامل عدم تحقق اجازه تولید محصول خود می‌دانند؛ هرچند که مخالفان، مسائل زیست‌محیطی و بهداشتی را عامل مخالفت خود عنوان می‌کنند.
بنابراین گزارش، بخش کشاورزی در پاسخ به انتقادات فعالان زیست محیطی مبنی بر تهاجمی بودن تیلاپیا ( و احتمال از بین بردن سایر گونه‌های آبزیان) این طور مطرح می‌کنند که این گونه قرار است در استان بسته‌ای مانند یزد پروش داده شود تا امکان انتقال آن به رودخانه‌ها و دریا، وجود نداشته باشد و از محیط زیست و سایردستگاه‌های نظارتی نیز می‌خواهند که جلوی پروش قاچاقی این محصول را در سایر استان‌ها بگیرند.
بنابراین گزارش، موسسه تحقیقات شیلات نیز مواردی که درباره عدم کیفیت محصول تیلاپیا مطرح می‌شود را بر اساس تحقیقاتی که انجام داده به کل رد می‌کنند و آن را ناشی از بداخلاقی منتقدان می‌داند.
سازمان شیلات ایران برای راضی نگه‌داشتن این دو طیف از تولیدکنندگان اقدام متفاوتی انجام داد و جلوی ورود تیلاپیای وارداتی و سایرگونه‌های وارداتی به‌غیر از سالمون را از سال آینده به مدت 3 سال از انتهای اردیبهشت سال آینده گرفت تا بازار مناسب‌تری پیش روی تولیدکنندگان قرار گیرد.
بنابراین گزارش، موضوع واردات غیرقانونی تیلاپیا را نیز باید جدی گرفت زیرا سهم مشخصی از بازار ماهی ایران دست همین واردات قاچاق است که نظارتی نیز بر سلامت آن به دلیل ورود غیر قانونی انجام نمی‌شود.
