همزیستی ادیان؛ تجربه دیروز، چشم انداز فردا

مسیحیان در تاریخ حضور طولانی مدت خود در ایران همواره کوشیده‌اند پا به پای دیگر ایرانیان در مسیر مجاهدت و تلاش برای اعتلای بیشتر ایران زمین، قدم بردارند.
به همین طریق هم می‌شود رگه‌های پررنگ مدارا با دیگر ادیان الهی و از جمله مسیحیان را در میان ایرانیان مسلمان، بعد از ورود اسلام به این سرزمین دید. ایران از معدود کشورهای چند فرهنگی به لحاظ زبان، دین و مذهب است که بسیار کم و اندک در تاریخ خود تنش و درگیری را بین فرهنگ‌ها و ادیان مختلف تجربه کرده است.

شکی نیست که قسمت زیادی از این موضوع را باید به پای اعتقاد درونی اسلام و اهتمام فرهنگ ایرانی به همزیستی و التزام عملی به آن در طول سده‌های متمادی نوشت.
در واقع احترام به ادیان و عقاید دیگر یکی از اساسی‌ترین ریشه‌های فرهنگ اسلامی- ایرانی است. ریشه‌ای که در دهه‌های اخیر با تبلیغات گسترده جهانی سعی شده تا تصویری متفاوت از آن در ذهن‌ها شکل بگیرد.

تبلیغاتی که علیه ایران و انقلاب اسلامی در چهار دهه اخیر انجام شده نه تنها چشم خود را بر تاریخ پرسابقه همزیستی مسالمت‌آمیز بین ادیان بسته بلکه سعی کرده تا آن را به صورتی وارونه روایت کند.
تأکید بر گسترش صلح، عدالت، برابری و برادری و اعتدال در پیام رئیس جمهوری برای سال نو مسیحی و اشاره ایشان به اینکه باید «بکوشیم با مساعی مشترک و گفت‌وگو و تعامل میان صاحبنظران، عالمان و پیروان ادیان الهی، سال 2018 میلادی، سالی مملو از معنویت، عزت، رفاه، رفع تبعیض و عاری از خشونت برای تمامی مردمان جهان باشد»، ریشه در همین واقعیت تاریخی و فرهنگی دارد.
اکنون چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نظر می‌رسد با وجود همه تلخی‌هایی که تبلیغات سوء علیه نظام جمهوری اسلامی به وجود آورده، سیاست‌ها و مواضع دولت ایران به جهانیان نشان داده تبلیغات چهار دهه اخیر علیه کشورمان غلط‌های مبنایی داشته است.
اکنون فرا رسیدن سال نو مسیحی فرصتی دیگر است که باز هم لزوم نشان دادن تمایل ایرانیان به همزیستی مسالمت‌آمیز با یکدیگر و دوری از خشونت و زورگویی گوشزد شود.

این یکی از مهمترین ریشه‌های فرهنگی ما است که می‌تواند تضمین‌کننده فردای کشور باشد. همانطور که تاریخ چند هزار ساله ایران هم نشان می‌دهد، تنها گزینه و انتخاب پیش روی ایرانیان پذیرش تفاوت‌ها، احترام به آن و تأکید مداوم بر صلح پایدار است.
این مهم‌ترین چیزی است که می‌تواند آینده کشور را در مسیری دشوار که گزند دشمنان هم در آن جای مهمی دارد، تضمین کند. به عبارتی ما برای ایران فردا تنها یک گزینه پیش روی خود داریم و آن هم همزیستی مسالمت‌آمیز و صلح پایدار در داخل است که در مقاطع حیاتی می‌تواند فائق آمدن بر دشمن خارجی را تضمین کند.