حدود ۵۰ سال از تاریخچه فریز کردن سلول های جنین در دنیا می گذرد.
در آن روزگار هنوز IVF (لقاح مصنوعی خارج رحمی و سپس قرار دادن جنین تشکیل شده در بدن مادر) وارد عرصه پزشکی زنان نشده بود چون عمر این روش به ۳۰ سال می رسد.
درباره فریز کردن جنین ، پس از اینکه روش لقاح مصنوعی خارج رحمی به عنوان متدی مناسب جای خود را باز کرد، ضرورت منجمد کردن جنین های تشکیل شده حس شد.
برای انجام این روش (لقاح مصنوعی خارج رحمی)، به طور مصنوعی و با تجویز قرص های هورمونی به مادر، بدن او را وادار به تخمک گذاری بیش از حد می کنند و در نتیجه به جای اینکه این خانم مانند خانم های دیگر هر ماه تنها یک تخمک داشته باشد، در پایان مصرف داروها گاهی تا ۳۰ عدد تخمک آزاد می کند.