۲۰ آبان ۱۳۹۶ - ۰۹:۱۷
کنترل آلاینده‌ها و گرمایش زمین از طریق ماهواره
دو سال پیش جامعه جهانی در پاریس توافق کرد که گرمایش زمین باید زیر دو درجه سانتیگراد دمای جهانی (پیش از دوره صنعتی شدن) باقی بماند و اکنون در کنفرانس اقلیمی بن در مورد مجموعه‌ای از قوانین کنترل بر گرمایش زمین مذاکره می‌شود.
به گزارش ایران اکونومیست؛ در بیست و سومین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل (COP23) که در شهر بن آلمان برگزار می‌شود بر سر ابزار کنترل میزان انتشار گاز کربن و طریقه اندازه‌گیری آن بحث و تبادل نظر شده است. در این کنفرانس ۱۲ روزه که ۱۷ نوامبر ادامه خواهد داشت، نمایندگانی از ۱۹۷ کشور جهان شرکت کرده‌اند.
پاول پالمر، محقق دانشگاه ادینبورگ که در یک تیم بین‌المللی درباره گازهای گلخانه‌ای در جو زمین تحقیق می‌کند، می‌گوید که تعیین میزان گازهای گلخانه‌ای در جو زمین کار آسانی نیست.
طبق توافقنامه پاریس هر کشوری موظف است انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهد. بنابراین خود این کشورها مشخص می‌کنند که چه مقدار زغال‌سنگ یا نفت و گاز مصرف کنند. اما کشورهای امضاکننده توافقنامه پاریس باید به تعهد خود برای کاهش تولید گاز دی اکسید کربن در بازه زمانی تعیین‌شده عمل کنند.
جهان در حال تغییر است
اما یکی از بزرگترین موانع در این راه عدم وجود شفافیت و به عبارتی وجود سیستم دوگانه‌ای است که در کنفرانس تغییرات اقلیمی کانکون در سال ۲۰۱۰ تصویب شده است. یعنی مقررات متفاوتی برای کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرفته در نظر گرفته شده است.
پتروس کارشناس امور اقلیمی می‌گوید: کشورهای در حال توسعه باید گزارش‌های منظم ارائه دهند اما آنها مجبور نیستند آمار دقیقی از انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهایشان ارائه دهند که این بدین معناست که ما اطلاعات بسیار کمی درباره میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای داریم. بنابراین مشخص نیست که تاچه اندازه گازهای گلخانه‌ای در کشورهایی چون چین، برزیل و هند انتشار می‌یابد.
به ویژه کشورهای کوچک‌تر و کمتر توسعه‌یافته می‌توانند استدلال کنند که آنها داده‌های لازم برای ارائه چنین گزارش‌های دقیقی را نداشتند. اما چین دارای تمام مهارت‌ها و ظرفیت‌های لازم برای تهیه گزارش دقیق از میزان تولید آلاینده است.
چین پس از آمریکا بزرگترین تولیدکننده گاز آلاینده دی اکسید کربن است. بیشترین بخش تولید این گاز به خاطر ۳۰۰ میلیون خودرویی است که در چین در حرکت‌اند. در سراسر جهان به طور متوسط ۲۱ درصد تولید گاز آلاینده دی اکسید کربن به خاطر حرکت خودروهایی با سوخت فسیلی است.
چین به عنوان یک کشور قدرتمند باید آمار و ارقام مربوط به انتشار گازهای آلاینده را دقیق و شفاف ارائه دهد. این عمل چین می‌تواند فشار به هند و برزیل را هم برای کنترل و ارائه آمار دقیق‌تر در خصوص گازهای آلاینده بیشتر بکند.
کنترل انتشار گازهای آلاینده بوسیله ماهواره
به گزارش دویچه‌وله، با فناوری پیشرفته و با ماهواره می‌توان کاهش گازهای آلاینده را به شکل بهتری زیر نظر گرفت و تجزیه و تحلیل کرد. ماهواره‌های ناسا قادرند افزایش گازهای آلاینده را اندازه‌گیری کنند و تغییرات اقلیمی در جنگل‌های آمازون، آفریقا و اندونزی را تحت نظر داشته باشند.
ماهواره‌ها همچنین می‌توانند میزان انتشار گازهای آلاینده یا دیگر تغییرات اقلیمی را در کشورهایی که به لحاظ مالی، سیاسی یا جغرافیایی مشکل دارند اندازه گیری و تغییرات اقلیمی را در این کشورها نظاره و ثبت کنند.
پاول پالمر، محقق دانشگاه ادینبورگ که در یک تیم بین‌المللی درباره گازهای گلخانه‌ای در جو زمین تحقیق می‌کند، می‌گوید که تعیین میزان گازهای گلخانه‌ای در جو زمین کار آسانی نیست.
طبق توافقنامه پاریس هر کشوری موظف است انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهد. بنابراین خود این کشورها مشخص می‌کنند که چه مقدار زغال‌سنگ یا نفت و گاز مصرف کنند. اما کشورهای امضاکننده توافقنامه پاریس باید به تعهد خود برای کاهش تولید گاز دی اکسید کربن در بازه زمانی تعیین‌شده عمل کنند.
جهان در حال تغییر است
اما یکی از بزرگترین موانع در این راه عدم وجود شفافیت و به عبارتی وجود سیستم دوگانه‌ای است که در کنفرانس تغییرات اقلیمی کانکون در سال ۲۰۱۰ تصویب شده است. یعنی مقررات متفاوتی برای کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرفته در نظر گرفته شده است.
پتروس کارشناس امور اقلیمی می‌گوید: کشورهای در حال توسعه باید گزارش‌های منظم ارائه دهند اما آنها مجبور نیستند آمار دقیقی از انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهایشان ارائه دهند که این بدین معناست که ما اطلاعات بسیار کمی درباره میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای داریم. بنابراین مشخص نیست که تاچه اندازه گازهای گلخانه‌ای در کشورهایی چون چین، برزیل و هند انتشار می‌یابد.
به ویژه کشورهای کوچک‌تر و کمتر توسعه‌یافته می‌توانند استدلال کنند که آنها داده‌های لازم برای ارائه چنین گزارش‌های دقیقی را نداشتند. اما چین دارای تمام مهارت‌ها و ظرفیت‌های لازم برای تهیه گزارش دقیق از میزان تولید آلاینده است.
چین پس از آمریکا بزرگترین تولیدکننده گاز آلاینده دی اکسید کربن است. بیشترین بخش تولید این گاز به خاطر ۳۰۰ میلیون خودرویی است که در چین در حرکت‌اند. در سراسر جهان به طور متوسط ۲۱ درصد تولید گاز آلاینده دی اکسید کربن به خاطر حرکت خودروهایی با سوخت فسیلی است.
چین به عنوان یک کشور قدرتمند باید آمار و ارقام مربوط به انتشار گازهای آلاینده را دقیق و شفاف ارائه دهد. این عمل چین می‌تواند فشار به هند و برزیل را هم برای کنترل و ارائه آمار دقیق‌تر در خصوص گازهای آلاینده بیشتر بکند.
کنترل انتشار گازهای آلاینده بوسیله ماهواره
به گزارش دویچه‌وله، با فناوری پیشرفته و با ماهواره می‌توان کاهش گازهای آلاینده را به شکل بهتری زیر نظر گرفت و تجزیه و تحلیل کرد. ماهواره‌های ناسا قادرند افزایش گازهای آلاینده را اندازه‌گیری کنند و تغییرات اقلیمی در جنگل‌های آمازون، آفریقا و اندونزی را تحت نظر داشته باشند.
ماهواره‌ها همچنین می‌توانند میزان انتشار گازهای آلاینده یا دیگر تغییرات اقلیمی را در کشورهایی که به لحاظ مالی، سیاسی یا جغرافیایی مشکل دارند اندازه گیری و تغییرات اقلیمی را در این کشورها نظاره و ثبت کنند.
گزارش خطا
آخرین اخبار