در حال حاضر ۲۸ میدان هیدروکربوری به صورت مشترک در مرز ایران و کشورهای مجاور (کویت، قطر، آذربایجان، امارات متحده عربی، عربستان سعودی، عراق و ترکمنستان) قرار گرفته است.
ایران از معدود کشورهایی است که دارای میادین متعدد مشترک و فرامرزی نفتی و گازی با همسایگانش است. 5 میدان مشترک با عراق شامل میدان نفت‌شهر (سابقاً نفت شاه)، میدان دهلران، میدان پایدار غرب، میدان نفتی آذر، میدان نفتی آزادگان و میدان نفتی یادآوران (سابقاً حسینیه-کوشک) دارد.
4 میدان با عربستان سعودی وجود دارد که شامل اسفندیار، فروزان، فرزاد A (فارس ۱) و فرزاد B )فارس ۲) است.در طول مرز مشترک آبی ایران و قطر، میدان نفتی رشادت قرار دارد، همچنین لایه نفتی میدان پارس جنوبی نیز در طول مرز مشترک ایران و قطر مستقر است.
با کویت در میدان نفتی و گازی آرش که در طول مرز مشترک واقع است،شریک هستیم.با امارات متحده عربی 4 میدان مشترک شامل:میدان نفتی فرزام، میدان نفتی نصرت، میدان نفتی مبارک و میدان نفتی سلمان داریم و درنهایت با عمان، میدان نفتی هنگام را داریم.
دولت بنا دارد که تکلیف میادینی که تاکنون سرمایه گذار آن مشخص نشده، ظرف 4 سال مشخص کند. اگرچه زنگنه پیش از این از نیاز 200 میلیارد دلاری ایران برای توسعه صنعت نفت گفته بود،اما این میزان سرمایه را حتما دولت ندارد و نیاز است که بخشی از آن اطر طریق سرمایه گذار خارجی و البته بخشی هم از محل سرمایه گذاری بخش خصوصی داخل ایران تامین شود.
سرعت در تعیین تکلیف میادین مشترک از این جهت حائز اهمیت است که هم اکنون براساس گزارش های موجود برداشت عربـستان از چهار میدان نفتی مشترک، بیش از 10 برابر ایران است. عراق نیز تاکنون بیش از دو برابر ایران برداشـت کرده است. سایر میادین نیز وضعیتی مشابه دارند. تا همین سال گذشته بود که ایران از قطـرکه با سرعت هرچه تمام تر و با استفاده از تمـام امکانـات در برداشـت از میدان گازی و نفتی پارس جنوبی جا مانده بود، ایران به جهت محدودیت های منابع مالی و تحـریم های بـین اللملی، سالها بود که در برداشت از این میدان مشترک عقب افتاده بود.
اگر چه به تازگی اعلام شده که تولید ایران از لایه نفتی این میدان مشترک آغاز شده، اما قطر روزانه به طور تقریبـی بـا حفر 160 حلقه چاه 500 هزار بشکه نفت سنگین از این میدان، که در قطر بـه الـشاهین از آن یاد می شود، استخراج می کند.
