محققان دانشگاه نوادا با انجام شبیه‌سازی کامپیوتری دریافتند وجود ابرزمین‌ها موجب جذب شهاب‌سنگ‌ها و افزایش برخورد این اجرام فضایی با سیارات می‌شود.
کد خبر: ۱۷۶۴۵۴
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ساینس، ابرزمین‌ها سیاراتی هستند که جرم آن‌ها حداقل 10 برابر زمین است و نیروی گرانشی آن‌ها موجب کشش اجرام فضایی به سوی آن‌ها می‌شود. بر اساس این شبیه‌سازی‌ها اگر یک ابرزمین در منظومه شمسی و برای مثال بین زمین و زهره قرار داشت، احتمالا تعداد بیشتری شهاب سنگ با زمین برخورد می‌کرد. محققان دانشگاه نوادا در این تحقیقات، فرآیند شکل‌گیری ساختار درونی منظومه شمسی را با استفاده از کامپیوتر شبیه سازی کردند و در این شبیه‌سازی یک ابرزمین فرضی را در قسمت‌های مختلف منظومه مستقر کردند. در این تحقیقات معلوم شد اگر یک ابرزمین در فاصله بین زمین و خورشید قرار داشته باشد، موجب افزایش تعداد برخوردهای اجرام فضایی با زمین می‌شود، در حالی که اگر همین ابرزمین در مدارهای خارجی زمین قرار گیرد، تاثیر آن معکوس شده و تعداد برخوردها کاهش می‌یابد. با وجود این که چنین برخوردهایی می‌تواند ویرانگر باشد، موجب انتقال عناصر و ترکیبات ضروری برای شکل‌گیری حیات می‌شود. همچنین این برخوردها می‌تواند موجب تغییر شکل مدار حرکت یک سیاره به دور ستاره آن شود. برای مثال مدار زمین در ابتدای شکل‌گیری منظومه شمسی به شکل یک بیضی کشیده بود و زمین مدت زمان طولانی را در فاصله زیاد از خورشید سپری می‌کرد و دمای آن بسیار کاهش می‌یافت. اما برخوردهای مکرر اجرام فضایی با آن موجب اصلاح مدار و نزدیک شدن شکل آن به یک دایره کامل شد. همچنین این برخوردها می‌تواند موجب انتقال آب به سطح سیارات شود. حتی برخی از محققان معتقدند ممکن است موجودات زنده از طریق اجرام فضایی از یک سیاره به سیاره دیگر منتقل شوند. به اعتقاد محققان درک تاثیر ابرزمین‌ها بر سیارات نزدیک، می‌تواند در مسیر شناسایی حیات در جهان هستی، روشنگر راه باشد.
