به گزارش ایران اکونومیست ؛«حامد تاج الدین» در نشستی خبری افزود: اکنون نظام حمل و نقل بار کشور سنتی است که نه رضایت راننده و نه رضایت مشتری را بدنبال دارد.
برنامه نرم افزاری جدید که طراحی و به بازار عرضه شده است از یک طرف به راننده این امکان را می دهد که در هرلحظه از وضعیت بارهایی که برای حمل در اقصی نقاط کشور وجود دارد آگاه شود و از طرف دیگر همواره راننده می داند بار در مقصد نیز برای حمل وجود دارد و دیگر نیازی نیست که ساعت ها و یا حتی هفته ها در مقصدی که بار اولیه را به آنجا منتقل کرده بماند تا باربه مقصد دیگری دریافت کند.
این جوان موفق ایرانی ادامه داد: برنامه نرم افزاری طراحی شده به کسانی که حمل بار را سفارش داده اند نیز این امکان را می دهد که در لحظه از وضعیت بارخود و این که در چه نقطه ای است آگاه باشند و بدانند در چه ساعتی می توانند بار خود را دریافت کنند یاتحویل دهند.
به گفته تاج الدین، برنامه نرم افزاری حمل بار عرضه و تقاضا را به یکدیگر وصل کرده و یک نظم و ساماندهی درستی براین روند حاکم خواهد کرد و از طرف دیگر بحث قیمت گذاری حمل بار را بهینه می کند.
مدیر این شرکت دانش بنیان به وجود واسطه گری در نظام حمل بار سنتی جاده ای اشاره کرد و ادامه داد: برنامه طراحی شده واسطه‌گری را در بخش حمل و نقل جاده‌ای کالا کاهش می دهد و ضمن الکترونیکی کردن و فراهم کردن امکان دسترسی سریع صاحبان کالا به ناوگان جاده‌ای، زیان بهره ور نبودن این صنعت را که اکنون ۱.۵ میلیارد دلار است، کاهش خواهد داد.
تاج‌الدین، سهم کنونی حمل و نقل جاده‌ای در جابه‌جایی کالا را 90 درصد عنوان کرد و گفت: صنعت حمل‌ونقل زیرساخت اقتصاد کشور است و اگر ناکارآمد باشد و نرخ بهینه نداشته باشد، زیان اصلی را مصرف‌کننده نهایی خواهد دید که «اوبار» به عنوان نخستین برنامه اپلیکیشنی مدیریت بهینه ای براین نظام حاکم خواهد کرد.
وی با بیان اینکه در سیستم قیمت‌گذاری نرخ حمل بار بین شهری هم فرایند سیستماتیک وجود ندارد و روش فعلی، چانه‌زنی است و نرخ‌گذاری‌ها منطقی نیست و ممکن است در یک روز، در یک مسیر چند نرخ متفاوت وجود داشته باشد تاکید کرد: این نرم افزار مصمم به اصلاح این فرایند معیوب است.
تاج‌الدین با بیان اینکه در کشور ما سالانه 1.5 میلیارد دلار هزینه تردد یک سر خالی ناوگان حمل‌ونقل بار جاده‌ای است، افزود: آمار ترددهای یک سر خالی در جهان حدود 10 درصد کل ترددها در ناوگان جاده‌ای بین شهری است، اما در ایران 45 درصد ترددها یک سر خالی است.
وی افزود: یک کامیون در ایران حدود 55 هزار کیلومتر سالانه سیر می‌کند در حالی که این رقم برای کامیون‌های کشوری مثل آمریکا سالانه 180 کیلومتر است و این نشان از نبود بهره‌وری در ناوگان جاده‌ای ما دارد.
تاج‌الدین با اشاره به راه‌اندازی سامانه هوشمند ترابری «اوبار» برای به‌روز سازی حمل‌ونقل جاده‌ای بار در کشور، بیان کرد: جمعی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در قالب شرکتی دانش‌بنیان گردهم آمده‌اند تا نسبت به به‌روزسازی سیستم حمل‌ونقل بار بین شهری اقدام کنند.
وی گفت: این سامانه در حال حاضر کشوری است اما به زودی به صورت بین‌المللی فعال خواهد بود که در آن امکان رصد لحظه‌ای بار وجود دارد؛ در این سامانه به دلیل حذف واسطه‌ها، هزینه‌های حمل نیز کاهش می‌یابد.
تاج‌الدین کاهش تردد یک سر خالی را از دیگر مزایای اجرای این سیستم عنوان کرد و گفت: تلاش می‌کنیم توسط سیستم‌های بانک اطلاعات بار، فاصله طولی بار و ناوگان حمل و نقل جاده‌ای کاهش یابد و این به کاهش تردد یک‌سرخالی می‌‌انجامد.
سهم حمل و نقل درتولید ناخالص داخلی کشور 9 درصداست . چالش های بخشی حمل و نقل در حوزه جاده ای کافی نبودن منابع مالی برای نگهداری مناسب راه های کشور، تعدد طرحها و پروژه‌ها، فرسودگی ناوگان، نبود شرکت های توانمند در زمینه خدمات حمل و نقل و وجود پدیده خودمالکی در ناوگان باری و نبود طرح جامع مناسب هماهنگ با ملاحظات آمایشی است.
