« ما بودیم و یک جهنم. ما بودیم و کورهای که کرهای ها ساخته بودند تا اینبار بعد از پایان بازی روی تابلوی ورزشگاه نتیجه به نام آنها ثبت شود. یک کشور بسیج شده بودند از صدر تا ذیل. این سمت میدان اما فقط یک تیم همدل بود و دعای هواداران. یک تیم سراسر باانگیزه و مسلح به تدابیر کادرفنی. جنگیدیم و 10 نفره شدیم اما باز هم حریف ما نشدند. کاش اینجا هم عملکرد مسئولان مملکت و فدراسیون، کره جنوبی را الگو قرار می دادند. افسوس هیچکس اینجا انگار ندید که ما مسافر جام جهانی شدهایم، از صدر تا ذیل! خستگی به تن این تیم ماند. دستتان درد نکند. حالا دیگر پیروزی هم ارزشی ندارد. اینجا موفقیت هم یتیم است!»